คำเตือน!!! นายเอกเรื่องนี้ไม่ใช่คนอนุรักษ์สุขนิยม คิดถึงความสุขของตัวเองเป็นหลักค่ะ นิสัยนายเอกจะไม่เก็บความบริสุทธิ์ของตัวเองไว้เพื่อพระเอก เขาจะไม่ตีกรอบให้ตัวเองว่าจะต้องเก็บความบริสุทธิ์ไว้เพื่อคนคนหนึ่ง ถึงอยากนั้นก็ไม่ได้กินมั่วจ้า เลือกกินนั่นเอง เพราะฉะนั้นอ่านเรื่องนี้อย่าตีกรอบนายเอกเรานะคะ แต่ถ้าตกลงความสัมพันธ์กันอย่างชัดเจนแล้ว จะไม่มีการนอกกายนอกใจกันอย่างแน่นอน
พระชายาได้โปรดหยุดขายอ้อย!
"พ่อองครักษ์รูปหล่อ เมื่อยไหมจ้ะ"
"..." องครักษ์เฝ้าหน้าประตูตำหนัก
"ถ้าเมื่อยเข้ามากินน้ำเย็น ๆ ในตำหนักข้าก่อนไหม น้ำอ้อยข้าก็มีนะ หวานมากด้วยลองหน่อยไหมจ้ะ" ยิ้มหวาน
จอมมารฉีเซียวที่เดินมาหาซู่เฉียวหนิง กำหมัดแน่น ตาแดงก่ำ!
"ถ้าเมื่อยข้านวดให้ก็ได้ ว่าแต่ขาที่สามพ่อองครักษ์รูปหล่อใหญ่เท่าไหร่จ้ะ" หลุบตามองขาที่สามขององครักษ์
"ซู่เฉียวหนิง!!" เสียงทุ้มต่ำเรียกพระชายาของตนเข้มดุดัน
ซู่เฉียวหนิงไม่สะทกสะท้าน เบ้ปากกรอกตามองบน
"โอ้ยยย! รำคาญค่า!!" เดินกลับเข้าตำหนัก
"..." จอมมารฉีเซียวหน้าดำทะมึน
คำเตือน
นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงจินตนาการของนักเขียนเพียงเท่านั้น บุคคลและสถานที่ในเรื่องไม่มีอยู่จริง เป็นเพียงโลกที่นักเขียนสมมุติขึ้นมาเท่านั้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านค่ะ
ติดตามทวิตได้ที่ @ChQueenzy
แฟนเพจ : นิยายจีน By ForeverAfterk
Guest
