ลงทุนร้ายได้ผลรัก

ลงทุนร้ายได้ผลรัก 

เพย์ลิน-เขียน 

*** นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องราวที่แต่งขึ้นจากจินตนาการ ตัวละครที่ปรากฎไม่มีอยู่จริง ไม่ควรลอกเลียนแบบพฤติกรรมที่ตัวละครทำ โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน*** 

บทนำ

มนุษย์เราเมื่อเติบใหญ่ถึงวัยเจริญพันธุ์เมื่อใดก็มักจะโหยหาความรักในทางชู้สาว ไม่ว่าเพศนามใดก็ล้วนแล้วแต่ต้องการมีคู่ครองเป็นของตัวเอง ฮอร์โมนในร่างกายเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้คนเรารู้สึกถึงความต้องการทางเพศที่เกิดขึ้นอย่างลึกซึ้งอยู่ภายในร่างกายที่ร้อนรุ่มไปด้วยไฟราคะ

การได้ปลดปล่อยเท่านั้นที่จะบรรเทาความทรมานจากความต้องการที่เกิดขึ้นมาได้

ทว่า...การปลดเปลื้องความต้องการที่ไม่ถูกกาลเทศะก็นำมาซึ่งปัญหาร้ายแรงได้เช่นเดียวกัน

วราลีไม่เคยนึกฝันหรอกว่าชีวิตรักสี่ปีของเธอจะต้องมาจบลงด้วยการที่แฟนหนุ่ม...ไม่สิ อดีตแฟนหนุ่มของเธอพาผู้หญิงอื่นเข้ามาในห้องนอนของเขา

คอนโดหรูย่านสาทรโครงการหนึ่งที่เขาเคยพูดว่าจะใช้มันเป็นเรือนหอของเขาและเธอ

แต่ตอนนี้มันกลับไม่ได้เป็นอย่างนั้นแล้ว

“อื้อ ใจเย็นๆ หน่อยสิคะ รีบใส่เข้ามาแบบนี้ก็แหกกันพอดี”

“ใจเย็นไม่ไหวแล้ว อยากจะตายห่าแล้ว ใครใช้ให้เธอยั่วฉันล่ะ”

“ยั่วเฉยๆ ก็ไม่ได้หมายความว่าจะให้เอาไหมล่ะ?”

“หึ! อ้าขารอขนาดนี้แต่มาบอกว่าไม่ให้เอา เลิกแอ๊บสักทีเถอะ อ่ะ! อ๊า...”

“อื๊อ! หะ...แหกหมดแล้ว เสียบเข้ามาได้ไง แห้งขนาดนี้” สาวสวยต่อว่าคล้ายโกรธเคือง แต่เพียงแค่เอวสอบขยับเบาๆ เท่านั้น อารมณ์ของน้ำเสียงที่เอ่ยออกมาก่อนหน้านี้ก็เปลี่ยนไป

“อื้มมมม อ๊า! เสียวจัง”

“เห็นไหม...อย่างเธอแห้งได้ไม่นานหรอก แป๊บเดียวก็เปียก”

“เลิกพูดมากสักที รีบๆ ทำเข้าจะได้ไหมเล่า เดี๋ยวแฟนคุณมาเห็นก็จบเห่กันพอดี”

“เขาไม่มาหรอก ยังไม่ถึงเวลา” พูดจบชายหนุ่มก็ควงเอวสอบเด้งเข้าเด้งออกด้วยความชำนาญเรียกเสียงครางหวานจากหญิงสาวใต้ร่างได้เป็นอย่างดี

“ถามจริงๆ เถอะ แฟนคุณไม่ให้เอาเลยหรือไงถึงได้ดูท่าทางหิวโซขนาดนี้” ฝ่ายหญิงเอ่ยถามเอ่ยถูกจับพลิกกายในท่าใหม่เตรียมพร้อมกับการเริ่มบทรักบทต่อไป

“ถามทำไม?”

“ก็แค่สงสัย คุณ...เอวดีแถมเอาเก่งขนาดนี้ ฉันก็แค่นึกสงสัยว่าแฟนคุณปล่อยให้คุณอดอยากจนต้องหาคนอื่นมาระบายอารมณ์ได้ยังไง” พูดจบเจ้าของเรือนร่างเปลือยเปล่าก็ส่งสายตาข้ามร่างแกร่งของชายหนุ่มผู้ที่กำลังสาละวนอยู่กับร่างกายของเธอ โดยที่เขาไม่รู้ตัวเลยว่าภายในห้องนอนเวลานี้ไม่ได้มีเพียงแต่คนสองคนอีกต่อไป

“ว่ายังไงล่ะคะ? บอกให้รู้หน่อยไม่ได้หรือไง” อริสาออดอ้อนแถมยังจงใจเบียดหน้าอกเปลือยเปล่าใส่กายแกร่ง สายตาก็ทอดมองคนที่ยืนอยู่ตรงประตูห้องนอนอย่างท้าทายและเย้ยหยันอยู่ในที

“แฟนของฉันเธอดีทุกอย่าง ดีเกินไปจนฉันไม่กล้าแตะต้อง” คำตอบของชวรุจทำเอาคนที่ยืนอยู่ตรงกรอบประตูยืนนิ่ง

...อะไรคือดีเกินไป จนไม่กล้าแตะต้อง? 

“คุณก็เลยเปลี่ยนมาแตะต้องคนเลวๆ อย่างฉัน?”

“เธอไม่ได้เลวหรอกอริสา อย่างเธอเรียกว่าเจนสนามมากกว่า”

“หรือคะ? แล้วแบบนี้...ถ้าสมมุติว่าให้คุณเลือกระหว่างฉันกับแฟนคุณ คุณจะเลือกใคร”

“...”

“ไม่ต้องซีเรียสไปค่ะ ฉันแค่ถามเล่นๆ แค่อยากรู้ว่าในเมื่อคุณยังไม่เคยมีอะไรกับแฟนคุณ แบบนี้ถ้าอนาคตแต่งงานกันไปแล้วเรื่องเซ็กส์มันเข้ากันไม่ได้ คุณจะทำยังไง”

ชวรุจฟังจบแล้วก็ยกยิ้ม “จะยากอะไร ในเมื่อฉันมีเธอ ต่อให้ฉันแต่งงานกับลีไปแล้วเราก็ยังเอากันอีกได้ ในเมื่อเราเข้ากันดีจะตาย...ไม่ใช่หรือไง”

“ค่ะ...เราเข้ากันได้ดีที่สุด ลึก...ซึ้งกันที่สุดด้วย”

**** 

นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องสั้นไม่เกิน 30,000 

 NC อยู่บทท้ายๆ  

มีตอนพิเศษ 1-2 ตอน  

สามารถเเนะนำติชมผ่านทางคอมเม้นต์ได้  

E-Book เร็วๆ นี้  

ขอบพระคุณค่ะ