นายหัวตุลา วิสารสินธุ์ อายุ 39 ปี เศรษฐีเมืองพังงา เจ้าของกิจการเดินเรือ ผู้ชอบขลุกอยู่แต่กับฟาร์มมุกและกุ้งมังกร
แพรไหม อนันต์พร อายุ 35 ปี ผู้จัดการฝ่ายจัดซื้อบริษัทเอกชน ผู้มีความหลังกับบ้านเกิดจนไม่อยากกลับมาอยู่ ถึงขั้นขอให้บิดาขายรีสอร์ตที่เป็นกิจการหนึ่งเดียวของครอบครัว เพื่อไปเริ่มต้นใหม่ที่กรุงเทพด้วยกัน
คุณบรรยงอยากขายรีสอร์ตที่สร้างมากับมือให้กับนายหัวตุลาผู้เป็นลูกชายของเพื่อนสนิท เพราะลูกสาวเพียงคนเดียวอย่างแพรไหมไม่อยากจะสานต่อและไม่คิดจะกลับมาอยู่ใต้ แต่ตุลาไม่ถนัดสายงานโรงแรมและบริการ เขาไม่ชอบวุ่นวายกับคนหมู่มาก นอกจากอยู่กับฟาร์มหอยฟาร์มกุ้งที่เกาะเล็กๆ ของตัวเอง จึงปฏิเสธที่จะซื้อและรับช่วงต่อกิจการของเพื่อนบิดา แต่ก็เพราะลูกสาวของคุณอาที่สวยถูกใจ ทำให้นายหัวหนุ่มผู้รักสันโดษ อยากกระโดดออกจากเกาะมาขึ้นฝั่ง ยอมซื้อรีสอร์ตจากเพื่อนของพ่อภายใต้กติกาที่ว่า ซื้อรีสอร์ตต้องได้ของแถมเป็นลูกสาวเจ้าของรีสอร์ตเท่านั้น
ส่วนแพรไหมผู้ที่มีความช้ำใจจากเมืองใต้บ้านเกิดจนไม่อยากกลับมาใช้ชีวิตที่นี่อีก เธอตั้งใจจะไปตั้งหลักปักฐานใหม่ที่เมืองหลวง จึงได้ให้บิดาขายรีสอร์ตที่พังงาเพื่อย้ายไปเริ่มต้นใหม่ที่กรุงเทพฯ ด้วยกัน และบิดาก็ยินยอม ทุกอย่างดูจะเป็นไปในแบบที่เธอต้องการ คนเป็นพ่อไม่ได้ปฏิเสธที่จะย้ายไปอยู่ด้วยกันที่กรุงเทพฯ กับเธอ แต่ท่านกลับขายเธอไปพร้อมกับรีสอร์ตให้กับเศรษฐีเมืองใต้ที่ชื่อนายหัวตุลา
"บ้าบอที่สุด พ่อทำแบบนี้กับหนูได้ยังไง"
"ก็พ่อเสียดาย รีสอร์ตนี้พ่อสร้างมันมากับมือนะ จะให้ขายทิ้งไปง่ายๆ พ่อทำใจไม่ได้หรอก"
"แต่พ่อก็ตัดสินใจขายไปแล้วนี่ แล้วทำไมต้องเอาหนูขายพ่วงไปกับรีสอร์ตด้วย ไหมเป็นลูกสาวพ่อนะ พ่อทำอย่างนี้กับไหมได้ยังไง"
"ก็เพราะไหมเป็นลูกสาวพ่อไง นอกจากพ่อจะไม่ต้องทิ้งรีสอร์ตที่สร้างมาแล้วพ่อยังได้ลูกเขยเป็นเศรษฐีเมืองใต้อีก"
"พ่อ! แล้วชีวิตหนูล่ะ พ่อไม่นึกถึงความรู้สึกหนูเลยเหรอ"
"นึกถึงสิ เพราะพ่อนึกถึงไหมพ่อถึงได้ตอบตกลง ตุลาเขาชอบไหมนะ แล้วเขาก็เป็นคนดีมากๆ เรื่องนี้พ่อรับรองได้"
"คนดีของพ่อ เขาอาจจะไม่ใช่คนดีสำหรับหนูก็ได้"
"ก็ลองคบกันไปก่อนก็ได้ ถ้าหนูไม่โอเคก็ค่อยปฏิเสธ"
"หนูไม่โอเคตั้งแต่ตอนนี้แหละ และหนูขอปฏิเสธ"
"พ่อว่าไหมไปเจอเขาสักครั้งก่อนดีมั้ยค่อยปฏิเสธพี่เขา นะลูก อย่างน้อยก็ให้ผ่านช่วงซื้อขายรีสอร์ตไปก่อน"
"หนูไม่ไปเจอเขาเด็ดขาด คนบ้าอะไรจะซื้อรีสอร์ตพร้อมลูกสาวเขา บ้าบอที่สุด คนแบบนี้น่ะเหรอที่พ่ออยากได้มาเป็นลูกเขย คิดว่ารวยแล้วจะทำอะไรก็ได้เหรอ หนูจะไม่มีทางไปเจอเขาเด็ดขาด"
"ถ้าเขาไม่ซื้อรีสอร์ตเราล่ะ"
"ไม่ซื้อก็ไม่ต้องซื้อ หนูขายให้คนอื่นก็ได้"
"แต่พ่อไม่อยากให้คนอื่น อยากขายให้คนกันเอง พ่อเสียดาย"
"คนกันเองที่ไหน นายหัวนั่นก็เป็นคนอื่นเหมือนกันนั่นแหละ ไม่ใช่คนในครอบครัวเราซะหน่อย"
"ก็ถ้าไหมยอมแต่งงานกับเขา เขาก็จะกลายเป็นคนในครอบครัวเรา เขาจะมาเป็นลูกเขยพ่อไง"
"พ่อ!!"
พ่อของเจ้ไหมนี่ฉลาดนะ ลูกอยากย้ายไปอยู่กรุงเทพ ให้แกขายรีสอร์ตทิ้ง แกก็ขายรีสอร์ตแถมลูกสาวซะเลย แพรไหมจะได้ไม่ต้องย้ายไปอยู่ที่อื่น และรีสอร์ตก็ยังเป็นของครอบครัว เพราะคนที่ซื้อไปก็จะกลายมาเป็นลูกเขย แต่..แต่...จะทำยังไงกับยายลูกคนนี้ที่จะยอมให้คลุมถุงชนกัน ก็คงต้องปล่อยให้เป็นหน้าที่ของว่าที่ลูกเขยไปแล้วกัน