ขอเพียง(แค่)ได้รัก

บทนำ 

อัยย์รินเด็กสาวที่สูญเสียมารดาไปในตอนที่เธอนั้นมีอายุเพียง12ปีเท่านั้น จากนั้นจึงได้รับการอุปการะจากเพื่อนรักของมารดาจนกลายมาเป็นคนในครอบครัวกิตติลักษณ์แห่งไร่ภูลม 

“ดิน…ฉันว่าอุ่นชอบแก” 

“แล้วยังไงครับ ตอนนี้ผมยังไม่คิดมีใคร” 

อัยย์รินที่เดินผ่านมาได้ยินพี่ชายทั้งสองคนคุยกันรู้สึกใจห่อเหี่ยวขึ้นมาทันที เมื่อได้รับรู้ถึงความรู้สึกของพี่ชายที่เธอแอบรัก 

“แม่ว่าตาดินกับหนูแพรวดูเหมาะสมกันดีนะ อุ่นคิดว่ายังไงลูก” 

“เอ่อ…ดูเหมาะสมกันมากเลยค่ะ” 

คำว่าเหมาะสมที่อัยย์รินเอ่ยตอบผู้เป็นแม่ไปนั้นทำให้เธอรู้สึกปวดใจกับความจริงข้อนี้เหลือเกิน 

********************** 

ฝากติดตามและคอมเมนต์เป็นกำลังให้ไรท์ด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ