“ตื่นรึยัง?” น้ำเสียงนุ่มนวล ดังลอดบานประตูเข้ามา แม้จะไม่มีคำตอบใดๆ แต่เสียงดังกุกกักจากด้านในก็คงพอจะทดแทนกันได้บ้าง ชายหนุ่มจึงรีบออกคำสั่ง ซึ่งเปี่ยมไปด้วยความอ่อนโยน “อาบน้ำแต่งตัว แล้วออกมาทานข้าว เดี๋ยวจะพาออกไปข้างนอก”
“ดิฉันไม่ไป” คราวนี้มีเสียงตอบ ตะคอกเสียงดังเสียด้วย ฟันซี่เล็กๆ กัดกันดังกรอด หญิงสาวยังคงนั่งนิ่งไม่ขยับเขยื้อน สีหน้าบ่งบอกให้รู้ว่าเธอต้องการจะต่อต้านคำสั่งของเขาให้ถึงที่สุด เหตุการณ์เลวร้ายที่ผ่านพ้นไปเมื่อคืน ทำให้หญิงสาวไม่ปรารถนาแม้แต่จะเห็นหน้า ‘ผู้ชายใจร้าย’ คนนี้
“จะไปอาบน้ำดีๆ หรือจะให้พี่เข้าไปอาบให้” เขายื่นข้อเสนอ
สรรพนามที่เขาใช้แทนตัวสะดุดหู อยู่ดีๆ น้ำในตาก็ปริ่มจะไหลออกมาให้ได้ นี่เขาจะมาไม้ไหน จะเอาอะไรจากเธออีก ก็ในเมื่อเขาได้ไปหมดแล้วทุกอย่าง แย่งชิงไปทั้งๆ ที่เธอไม่อนุญาต นี่น่ะหรือสุภาพบุรุษ นี่น่ะหรือผู้ชายที่เธอเคยรักและยังรักเสมอมา เขาตอบแทนหัวใจรักอันบริสุทธิ์ของผู้หญิงคนหนึ่งด้วยวิธีการอันป่าเถื่อน โฉดชั่วประหนึ่งโจรห้าร้อยก็ไม่ปาน
******************************
มาละค่ะ ดราม่ากันแบบจุกๆ
เป็นนิยายเก่าเก็บเคยตีพิมพ์แล้วเมื่อหลายปีก่อน วันนี้นึกครึ้มเลยอยากเอามาปัดฝุ่นเสียใหม่ ลงให้ได้อ่านกันอีกครั้ง
หวังเป็นอย่างยิ่งว่าจะได้รับกำลังใจเช่นเคย
ด้วยรัก...ณาธีร์
**หมายเหตุ นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นจากจินตนาการ บุคคล สถานที่ รวมทั้งเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เป็นเพียงจินตนาการของผู้แต่งเท่านั้น ห้ามคัดลอก ทำซ้ำ หรือดัดแปลงโดยเด็ดขาด