จบ (มีE-BOOK) เมียลับเพลย์บอยร้าย
92
ตอน
569K
เข้าชม
284
ถูกใจ
276
ความคิดเห็น
2.6K
เพิ่มลงคลัง
มาเฟียสุดเพลย์บอยเจ้าชู้ตัวพ่อ เปลี่ยนสาวควงได้ทุกวัน แต่ใครจะรู้ว่าเขามีความลับซ่อนอยู่ นักข่าวสาวลุคน้ำแข็ง จริงจังกับหน้าที่ ทุ่มเทสุดตัวเพื่อได้ข่าวที่ต้องการ แต่เบื้องหลังเธอเองก็มีความลับเช่นกัน

 

คำเตือน นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงจินตนาการของนักเขียนเท่านั้น ไม่อิงตามความจริง ไม่ได้มีเจตนาว่าร้ายอาชีพใดๆ หรือบุคคลใดทั้งสิ้น สถานที่ในเรื่อง ชื่อตัวละครเป็นเพียงการสมมติขึ้นเท่านั้น มีการกระทำไม่เหมาะสมเรื่องเพศ คำพูดจาหยาบคาย การใช้ความรุนแรง โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน บางพฤติกรรมไม่ควรนำไปทำตามหรือลอกเลียนแบบ และอ่านเพื่อความบันเทิงเท่านั้นนะคะ 

เมียลับเพลย์บอยร้าย 

(ลีออน x ไอวี่)  

การโคจรมาพบกันของนักธุรกิจตัวแสบ สุดกระล่อน ที่มีเบื้องหลังคือการค้าอาวุธเถื่อน นี่ถือเป็นข่าวใหญ่ที่ไอวี่อยากจะนำมาเผยแพร่เหลือเกิน เธอแฝงตัวเข้าไปใกล้เขาเพื่อหวังจะได้หาหลักฐานนำไปเปิดเผยต่อสาธารณะ แต่กลับถูกเข้าจับได้ และข่มขู่กลับจนทำให้นักข่าวสาวไฟแรงที่ยึดมั่นในอาชีพต้องทำงานสกปรกให้เขา แลกกับการมีชีวิตรอด จนกระทั่งทั้งคู่ได้ไปค้นพบความลับของกันและกันเข้า นั่นทำให้เธอดิ้นหนีเขาไม่หลุดเข้าไปอีก ความสัมพันธ์ลับๆ จึงเริ่มต้นขึ้นอย่างสุดร้อนแรง พร้อมเบาะแสบางอย่างที่เกี่ยวข้องกับการหายตัวไปของมารดา ทำให้เธอต้องเสี่ยงอันตรายอีกครั้งเพื่อค้นหาความจริง 

 

 

 

ลีออน (เมธวิน กิจวณิชวงศ์) อายุ 28 ปี 

ลูกชายเพียงคนเดียวของนักธุรกิจหมื่นล้าน  

ชายหนุ่มที่เพียบพร้อมไปทั้งหน้าตา ฐานะ และเสน่ห์ซุกซนเหลือร้าย เขาทายาทเพียงคนเดียวของครอบครัวนักธุรกิจดังแนวหน้าของเมืองไทย ทำธุรกิจเกี่ยวกับโรงแรมและการสร้างคอนโดเป็นหลัก แต่ด้วยนิสัยส่วนตัว ไม่ชอบถูกบีบบังคับ รักความตื่นเต้นจึงทำให้เขาหาธุรกิจใหม่ร่วมกับกลุ่มเพื่อน ถึงจะเป็นสิ่งผิดกฎหมายแต่ก็สร้างรายได้ให้หนุ่มเพลย์บอยร้ายถลุงเล่นไม่มีวันหมด และสร้างฐานอำนาจจนใครต่อใครไม่กล้ามีเรื่องกับมาเฟียตัวแสบคนนี้เลย แต่ใต้รอยยิ้มเจ้าเล่ห์เขามีความลับแอบซ่อนเอาไว้ ไม่บอกใครแม้กระทั่งกลุ่มเพื่อนสนิทของตัวเอง 

 

 

 

ไอวี่ (ไอลดา กิ่งมาลัย) อายุ 27 ปี 

นักข่าวสาว สายอาชญากรรม  

สาวสวยลูกครึ่งที่ไม่เคยทราบว่าบิดาที่แท้จริงของตัวเองคือใคร เธอเติบโตมากับคุณยายมีชีวิตวัยเด็กแสนยากลำบาก และไม่เคยพบหน้ามารดาเหลวแหลกของเธอก็หายไปไม่เคยกลับมาให้เจอหน้าอีกเลย จึงทำให้เธอกลายเป็นสาวสุดเย็นชา เด็ดเดี่ยว มุ่งมั่น เธอต้องหาเงินจากงานที่ไม่มีเกียรติ จนกระทั่งสามารถจบการศึกษาได้สำเร็จ และเริ่มต้นงานในสายอาชีพนักข่าวตั้งแต่นั้น เธอเป็นสาวมุ่งมั่น เอาจริงเอาจัง และพร้อมลุยเพื่อที่จะได้ข่าวที่ต้องการ แต่แล้วหญิงสาวกลับพลาดครั้งใหญ่เมื่อต้องไปพบกับลีออน เจ้าพ่อค้าอาวุธเถื่อน นอกจากเธอจะไม่ได้ข่าวแล้ว แต่ต้องตกเป็นเบี้ยล่างทำงานให้มาเฟียสุดกะล่อนอีกต่างหาก และสุดท้ายเขาก็ไปค้นพบความลับที่เธอพยายามจะฝังมันให้ลึกสุดใจ งานนี้ไอวี่จะเอาตัวรอดจากเพลย์บอยตัวร้ายยังไง 

. 

.ทั้งที่เตรียมคำพูดมาแล้ว แต่พอประตูห้องถูกเปิดเข้ามาจริงๆ และมีโอกาสได้สบมองเข้าไปในดวงตาระยิบกระยับร้ายกาจสีประหลาด ทั้งออกน้ำตาลแต่ก็ดูเทาๆ บอกไม่ถูก ก็ทำหัวของไอวี่ว่างเปล่าไปชั่วอึดใจเลยทีเดียว

"ไม่คิดว่าจะเป็นเธอ" น้ำเสียงทุ้มเอ่ยประโยคลอยๆ ด้วยท่าทางสบายอารมณ์ ดึงสติที่หลุดลอยของไอวี่ให้กลับเข้าร่างทันที

"คะ?"

ครั้งนี้เธองงอย่างไม่ต้องเสแสร้ง ไม่เข้าใจคำพูดชายหนุ่มแม้แต่น้อย

"เธอสินะ คนที่คอยตามฉันมาตลอดหลายวัน"

คำตอบของลีออนทำกล้ามเนื้อทุกมัดในกายหญิงสาวหดเกร็ง ลืมตัวเผลอบีบฝ่ามือเข้าหากันแน่น ตอนนี้ความเครียดมันแผ่กระจายไปทั่วร่างหมดแล้ว แต่ถึงอย่างนั้นใบหน้าสวยจัดก็ยังคงไม่เปลี่ยนแปลง

"ฉันไม่เข้าใจที่คุณพูดถึงค่ะ ฉันไม่เคยเจอคุณมาก่อน" เธอโกหกตอบกลับไป

ชายหนุ่มแค่นหัวเราะในลำคอ ล้วงมือสอดเข้ากระเป๋ากางเกงทั้งสองข้าง ก้าวตรงเข้ามาหาผู้ร้ายปากแข็งอย่างใจเย็น และทิ้งตัวลงข้างเธอ ทำให้ไอวี่ผวารีบขยับกายถอยห่างอัตโนมัติ

"ฉันไม่เข้าใจว่าคุณให้ลูกน้องลากฉันมาทำไม หากเป็นเรื่องที่ทำข้าวของแตกเมื่อครู่ ฉันต้องขอโทษคุณลูกค้าอีกครั้งด้วยค่ะ!" ไอวี่ยืนกราน พลางโค้งตัวเป็นการขอโทษ ภาวนาในใจของให้ลีออนช่วยเชื่อคำโกหกแล้วปล่อยเธอออกไปเสียที

"หึหึ เป็นสาวปากแข็งจริงๆ ด้วยสินะ"

"ฉันพูดทุกอย่างออกมาหมดแล้วจริงๆ ค่ะ ขอร้องช่วยเชื่อฉันด้วย"

หญิงสาวยืนกรานเสียงหนักแน่น พร้อมเสียงหัวใจที่เต้นโครมครามดังขึ้นเรื่อยๆ และยิ่งใบหน้าหล่อร้ายกระตุกยิ้มพร้อมโน้มใบหน้าเข้าใกล้ ก็ทำให้หัวใจเธอแทบกระเด็นออกมานอกอก

"ต่อให้ฉันจะเปลี่ยนผู้หญิงควงไม่ซ้ำหน้า...แต่กับคนบางคนเห็นแค่แว๊บเดียวกลับจำได้แม่นนะรู้ไหม"

"..."

ไอวี่ช็อคค้างกลางอากาศไปแล้ว เธอไม่อยากจะเชื่อว่าลีออนจะจำเธอได้จากครั้งแรกที่เผลอสบตาเขาในผับเมื่อเกือบสัปดาห์ก่อน ทั้งที่แสงไฟในร้านก็มืดสลัว แถมทั้งคู่ก็อยู่ห่างกันคนและฟากร้านเลย

"ฉะ...ฉันไม่รู้ว่าคุณหมายถึงอะไร แต่คิดว่าคงมีการเข้าใจผิดกันแน่ๆ"

"เอาน่าคนสวย บอกว่าเถอะ ว่าเธอทำงานให้ใครและต้องการอะไร อย่าให้ฉันต้องใช้ไม้แข็งเลย"

"ฉันบอกคุณทุกอย่างแล้ว ปล่อยฉันกลับไปทำงานเถอะค่ะ"

ไอวี่ตัดสินใจลุกขึ้น ตั้งใจจะใช้โอกาสนี้เดินออกจากห้องไปเลย แต่ก็มีบอดี้การ์ดหน้าเข้มกอดอกขวางทางเอาไว้ ครั้งนี้ความหวาดกลัวเริ่มคืบคลานเข้ามาจริงๆ โดยไม่ต้องแสดงละครต่อแล้ว นักข่าวสาวรู้สึกจนมุมแต่ก็ยังไม่คิดจะยอมรับความจริง

"ถ้าอยากจะออกไป ก็บอกความจริงมาซะ เธอทำงานให้ใคร!" หนุ่มอารมณ์ดีเปลี่ยนท่าทีเป็นแข็งกร้าว ตวาดลั่นทำไอวี่อดสะดุ้งไม่ได้ แต่หากยอมรับสารภาพออกไป ชีวิตเธอก็คงจบไม่สวยแน่

"ฉันไม่ได้ทำงานให้ใครทั้งนั้น เป็นแค่เด็กเสิร์ฟธรรมดา คุณจำคนผิดแล้ว"

"หึหึ งั้นต้องขอฉันตรวจสอบซะหน่อย ไอ้ภูผา! จับยัยนี่ถอดเสื้อผ้าให้หมด ค้นว่ามีอะไรติดตัวบ้าง"

"อย่ามาบ้า! คุณไม่มีสิทธิ์ทำแบบนั้นนะ!" หญิงสาวหน้าถอดสีก้าวชิดติดมุมห้องราวกับลูกหมาจนตรอก หากพวกเขาจะเอาจริงเธอก็พร้อมสู้ตายเช่นกัน

ชายหนุ่มเหยียดยิ้มน่ากลัวพร้อมหยัดตัวลุกขึ้นมาเต็มความสูงก้าวตรงมาหาร่างเล็กที่กอดกายตัวเองไว้แน่น ดวงตาคู่สวยจ้องเขม็งมองกลับอย่างเอาเรื่อง นั้นยิ่งทำให้ลีออนรู้สึกสนใจในตัวเธอขึ้นไปอีก พลางหันไปส่งสายตาให้มือขวาคนสนิทอยู่เฉยๆ เดี๋ยวเขาจะเป็นฝ่ายจัดการสายลับสาวสวยคนนี้เอง

ไอวี่มองซ้ายมองขวาหาทางรอด เมื่อลีออนก้าวเข้ามาใกล้ตัวเธอยิ่งขึ้น ก็ตัดสินใจพุ่งตัวลอดใต้วงแขนชายหนุ่มรวดเร็ว แต่เขาก็มือไวกว่ารวบร่างเธอเอาไว้แน่นจนตัวลอยเท้าไม่แตะพื้น หญิงสาวตกใจสุดขีดทั้งดิ้นทั้งถีบให้หลุดออกจากการจับกุม

"ปล่อยฉันนะ! คุณไม่มีสิทธิ์มาทำแบบนี้!"

"อยู่นิ่งๆ!" เขาขู่เสียงแข็ง พลางลูบไล้ไปตามเรือนร่างเย้ายวนจาบจ้วง

ทั้งสองยื้อยุดฉุดกระชากกันไปมาอยู่ครู่ใหญ่ และสิ่งที่ทำให้สาวน้ำแข็งฟีลขาดก็ตอนที่มือใหญ่สัมผัสโดนหน้าอกของเธอ ทำให้ไอวี่ตัดสินใจฟาดฝ่ามือตั้งใจจะตบผู้ชายหยาบคายคนนี้เป็นการเอาคืนบ้าง

พรึ่บ!

เธอคงดูถูกลีออนเกินไปจริงๆ เพราะเขาสามารถคว้าจับข้อมือบางเอาไว้ได้ทัน ก่อนมันจะฟาดใส่ใบหน้าหล่อเหลา แล้วจัดการหมุนพลิกมือขวาของหญิงสาวไพล่หลังจนเธอเบ้หน้าเจ็บจี๊ดที่หัวไหล่ ออกแรงดันร่างเล็กชิดกำแพง พลางใช้มืออีกข้างที่ว่างลูบไปตามเสื้อผ้าเพื่อหาสิ่งของต้องสงสัย

"ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้!" คนตัวเล็กยังคงดิ้นสู้ตาย แต่ก็ไม่อาจสู้แรงหนุ่มเจ้าสำอางได้เลย ใจดวงน้อยร่วงไปกองแทบเท้าเมื่อมือหนาเคลื่อนไหวลงมาใกล้จุดที่เธอแอบติดเครื่องบันทึกเสียงเอาไว้

"ถ้ายอมรับดีๆ ฉันก็ไม่ต้องลงไม้ลงมือแบบนี้ อยู่นิ่งๆ!" เขาตะคอกขู่อีกครั้งด้วยท่าทางดุดัน

ดวงตาคู่สวยปิดลงอย่างสิ้นหวัง พร้อมรอยยิ้มร้ายปรากฎขึ้นบนใบหน้าคนด้านหลัง สัมผัสถูกอะไรบางอย่างตรงเอวบาง จึงตัดสินใจล้วงมือเอาไปใต้สาบเสื้อชุดยูนิฟอร์ม พร้อมกระชากของสิ่งนั้นออกมา สายตาที่เคยซุกซนแปรเปลี่ยนเป็นเหี้ยมเกรียม จ้องมองเครื่องบันทึกเสียงขนาดเล็กจิ๋วในมือด้วยความเกรี้ยวกราด

ใบหน้าหล่อเหลาโน้มกระซิบชิดใบหูหญิงสาวที่หลับตาปี๋ยืนตัวแข็งทื่อชิดกำแพงด้วยน้ำเสียงเย็นเฉียบ ความใกล้ชิดทำให้เธอรับรู้ได้ถึงลมหายใจร้อนผ่าวทำคนฟังขนลุกซู่ไปทั้งตัว

"ดูเหมือนว่าเธอคงไม่ได้กลับไปทำงานเร็วๆ นี้แน่นอน!...ไอ้ภูผา ลากตัวยัยนี่ไปรอที่รถ!" 

 

 

มาจนถึงเรื่อยที่ 8 ของไรท์กันแล้ว ในที่สุดก็มีถึงเรื่องของเจ้าพี่ลีออนตัวแสบที่หลายคนรอคอยกันสักที เรื่องนี้จะเป็นแนวสืบสวน มีฉากบู้แอคชั่นเต็มที่ให้ลุ้นระทึก และความฟินระดับพริกทั้งสวน เพลย์บอยสุดแสบจะหาทางทำลายเกราะน้ำแข็งของนักข่าวสาวสุดเย็นชาได้หรือเปล่า และอะไรกันแน่คือความลับของคนทั้งคู่ ต้องไปตามช่วยลุ้นกันนะคะ สนุกครบรส ไม่แพ้บรรดาแก๊งมาเฟียของพี่ลีออนแน่นอนค่า 

ครั้งนี้ไรท์จะมีการปรับเปลี่ยนการอัปเล็กน้อยนะคะ คือจะไม่มีเปิดให้อ่านฟรีแล้ว แต่สามารถใช้กุญแจเพื่อปลดตอนได้ค่ะ ส่วนตอน NC จะไม่มีการปลดกุญแจนะคะ หลังจากลงไปแล้ว 30-40% ของเรื่อง จะเปิดวางขาย E-Book ส่วนในครั้งนี้จะมีลงตอนพิเศษในรายตอนด้วย หรือใครที่เป็นสายสะสม E-Book อดใจรออ่านทีเดียวเลยก็ได้จ้า

ปล.มีส่วนลด E-Book สำหรับนักอ่านที่ซื้อรายตอนอ่านไปแล้วนะคะ

ฝากกดติดตาม กดหัวใจ คอมเมนต์เป็นกำลังให้ไรท์กันด้วยนะคะ เพื่อที่ไรท์จะได้มีแรงในการเขียน สามารถติชมให้คำแนะนำกันได้นะคะ แต่โปรดใช้ถ้อยคำสุภาพในการคอมเมนต์ หัวใจไรท์บอบบาง

สามารถแวะเมาท์มอยกับไรท์ได้ในทวิตเตอร์ หรือ เพจเฟซบุ๊ก จะได้ไม่พลาดข่าวสารอัปเดตนะคะ

ทวิตเตอร์ : เดย์ไลลา เพจเฟซบุ๊ก : เดย์ไลลา 

2558 ห้ามดัดแปลงบทความ คัดลอกและนำไปใช้บางส่วนและนำไปเผยแพร่ไม่ว่ากรณีใดๆ ทั้งสิ้นโดยไม่ได้รับอนุญาต หากฝ่าฝืนมีบทลงโทษบัญญัติไว้สูงสุดตามกฎหมาย พระราชบัญญัติ 2537

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (2)

5.0

ของรีวิวบอกว่าคุ้มค่ากับการอ่าน
ของรีวิวบอกว่าการบรรยายลื่นไหล
ของรีวิวบอกว่าเนื้อเรื่องสนุกชวนติดตาม