สยบรักนายหัวบ้านไร่

​-ชื่อ:อัคคี วงศ์พิทักษ์ 

อายุ:36ปี

สถานะ:เจ้าของไร่ลาระบาย

จู่ๆยัยเด็กตัวเล็กที่อ้างว่าตัวเองเป็นลูกสาวของเพื่อนก็ปรากฎตัวขึ้นต่อหน้าและในคราแรกอัคคีก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรหล่อนมาก แต่หลังจากที่ได้รับรู้อะไรบางอย่างผ่านสายตาของเธอ เขาจึงยอมให้เด็กสาวอาศัยอยู่ด้วยในฐานะ...ลูกจ้างของเขาและ เด็กในปกครอง ของเขา

"ถอดเสื้อออกสิ"

-ชื่อ:ธารลดา อังกุลา

อายุ:18ปี

สถานะ:เด็กในปกครองของคุณอาอัคคี

เธอชอบมองแสงอาทิตย์เพราะมันสว่างจนทำให้ไม่สามารถกลับไปคิดถึงเรื่องร้ายๆในอดีตอีก

"คุณอา"

>>คำโปรย<<

"หนูเจ็บ"

"แล้วเธอคิดว่าอาไม่เจ็บหรอที่เธอพูดแบบนี้!"

"นะ...หนูไม่เข้าใจที่คุณพูด"

"อาไม่ชอบไอ้ต้นไม้!!"

คราวนี้เจ้านายตัวใหญ่ แผดเสียงตะโกนใส่หน้าเธออีกครั้ง

"อย่าตะคอกใส่หนูเลยนะคะ ฮึก หนูขอร้อง ฮือ"

เด็กน้อยอ้อนวอนทั้งน้ำตาที่กำลังไหลลงมาเลอะแก้ม เธอไม่อาจดิ้นหนีเจ้านายตัวใหญ่ได้เพราะแขนที่บาดเจ็บและตัวที่แข็งทื่อหลังถูกตะคอก 

อัคคีมองหน้าคนตัวเล็ก สายตาที่ฉายโรจน์ถึงความโกรธตอนนี้มันไม่สามารถทำให้น้ำตาของเธอหยุดความโกรธเขาได้

ริมฝีปากหนักกดจูบคนตัวเล็กใต้ร่างกาย

มือหนักล๊อคแขนทั้งสองข้างไว้ร่างกายทาบทับไม่ยอมให้เด็กน้อยดิ้นหนี ลิ้นร้อนระอุชำแรกเข้าไปทักทายโพลงปากหวานนุ่มนิ่ม ความรู้สึกที่เหมือนว่าถ้าดูดแรงไปปากของเธออาจจะแตกสลายเข้าผ่านสมอง

เด็กน้อยตัวแข็ง หลังการถูกเจ้านายร่างยักษ์ทำอะไรสักอย่างที่ปากโดยไม่ทันตั้งตัวและการกระทำนี้มันกำลังสร้างภาพสีขาวในหัวของเธอ 

กายบอบบางแนบชิดกับร่างปักหลั่น มือหนักที่เคยตึงสู้แขนเด็กน้อย เลือกที่จะปล่อยออกให้เป็นอิสระ

จุดมุ่งหมายต่อไปคือเรือนร่างในชุดนอนตัวบาง

เนื้อผ้าบางถูกเลิกขึ้นโดยมือหนักที่ว่าง  สัมผัสลงบนหน้าท้องเล็กเบาๆก่อนจะค่อยๆไต่ขึ้นมาถึงหน้าอกขนาดกระทัดรัดที่กำลังเจริญเติบโต มือหนักออกแรงบีบเฟ้นแรงๆในขณะที่ปากเองก็ดูดดึงลิ้นเธอแรงไม่แพ้กัน

จูบอันแสนหนักหน่วงถูกหยุดลงเพราะอากาศภายในร่างกายของเด็กน้อยที่กำลังจะหมดลง คนมอบสัมผัสประหลาดจึงจำใจต้องถอดปากมาออกให้เด็กน้อยได้หายใจ

เฮือก

หลังปากหนาถูกถอดออกธารลดาแอ่นอกหอบหายใจถี่รัวทันที จมูกโด่งคมสันของเจ้านายก้มลงมาคลอเคลียแก้มนุ่มอย่างดิบเถื่อนไม่แพ้จูบที่มอบให้...

"โอ๊ย..."

เสียงนุ่มนิ่มร้องท้วง หลังแขนของตัวเองถูกบีบแรงเกินความจำเป็น สายตาเหม่อลอยแฝงไปด้วยความเจ็บปวดตวัดมองหน้าเจ้านายอย่างอ้อนวอน เธอส่ายหน้าให้กับเขาพร้อมน้ำตาที่ไหลออกมาอีกครั้ง...

"ขะ...ขอ-ขอร้อง  ช่วยปล่อยหนูเถอะนะคะ"

"ไม่! ทำไมเธอต้องชอบพูดถึงไอ้ต้นไม้บ่อยๆด้วยเธอก็รู้ว่าอาไม่ชอบมัน!"

คำแนะนำก่อนอ่าน

เรื่องนี้เป็นแนวฟีลกูดปนดราม่าเล็กน้อย แบบน้อยจริงๆ นะคะ จุดประสงค์แต่งขึ้นเพื่อแก้เครียดนักเขียน พื้นของเรื่องจะเป็นไร่สวน นอกนั้นจะโฟกัสความหวานของพระนางเป็นหลักค่ะ นิยายเรื่องนี้ขายฝัน น้ำเน่า ตามประสาการแต่งเพื่อคลายเครียดนักเขียน ใครที่ชอบนางเอกน่ารักใสๆ ชอบพระเอกอบอุ่นต้อง จิ้มอ่านแล้วนะ*0*!

<———<<———<<——<<

!!คำเตือนก่อนอ่าน!!

เรื่องราวทั้งหมดเป็นเพียงแค่การสมมุติทั้งขึ้นมา ไรท์แต่งขึ้นจากจินตนาการของไรท์เอง ภาพบุคคลที่เอามาอ้างอิงเป็นเพียงแค่การอิมเมจไม่มีเจตนารมณ์ใดๆ ทั้งสิ้น ย้ำอีกครั้ง ภาพบุคคลที่เอามาอ้างอิงเป็นเพียงแค่การอิมเมจไม่มีเจตนารมณ์ใดๆ ทั้งสิ้นในเรื่องมีฉากร่วมเพศ คำหยาบ หรือการบังคับต่างๆ ทั้งนี้ทั้งนั้นก็อยากให้นักอ่านโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน

ผู้อ่านที่มีอายุต่ำกว่า18ปีควรได้รับคำแนะนำ ที่สำคัญคือห้ามนำ ไปดัดแปลง หรือไปลงในช่องทางต่างๆ โนๆๆ ห้ามๆๆ ถ้าทีมงานหรือรีดเดอร์ของเราพบเห็นจะทำการดำเนินคดีทันที

Trigger warning

Abuse/Physical abuse

:มีการใช้ความรุนแรงกับเหยื่อทางกาย

Mental abuse

:ใช้ความรุนแรงจนเกิดบาดแผลทางใจ

Sexual harassment

:คุกคามทางเพศทั้งทางคำพูดและการกระทำ

Underage

:พรากผู้เยาว์

​