“เราอยู่กับแบบ 3 คนไม่ได้หรอลี่ มันก็ไม่เสียหายอะไรนี้”
“งั้นลี่เลือกให้” ลี่ปาดน้ำตามากมายออก มองติณผู้เป็นที่รัก “เราเลิกกันเถอะ พี่ก็ไปอยู่กับเขาให้สบายใจ”
เธอเป็นฝ่ายบอกเลิกก่อนทั้งที่เธอยังรักติณอยู่ ส่วนติณไม่ยอมเลิกกับลี่ทั้งที่ไม่เคยรักลี่เลย
“อยู่ได้หรอไม่มีพี่”
ติณหัวเราะ แสยะปาก ปรายตามองลี่ที่บอบบางและแสนอ่อนแอที่สุด หากเลิกกับเขาไปแล้วลี่จะอยู่อย่างไรนะ จะอดทนใช้ชีวิตอยู่บนโลกนี้ได้โดยไม่มีเขางั้นหรอก เขาเชื่ออย่างหมดใจว่าลี่ไม่มีทางอยู่ได้หรอก หากไม่มีเขา
“ได้”
ลี่ตอบไปด้วยท่าทีมั่นใจ แต่ในใจกลับตอบไม่ได้เหมือนกัน ว่าจะอยู่อย่างไรโดยไม่มีติณ
ความรักพังทลายลงพร้อมกับหัวใจที่ก่อปราการแข็งแกร่งเพื่อปกป้องหัวใจตนเองจากความเจ็บปวด ลี่ปฏิเสธความสัมพันธ์ที่มีวี่แววจะก่อตัวเป็นความรักมาตลอด 2 ปี แต่โชคชะตาก็เล่นตลก ส่ง เวธัส เพื่อนของติณมาให้ลี่ได้รู้จักด้วยความบังเอิญ เขามาเพื่อปีนหุบเขาหฤทัยอันสูงชัน เพื่อพิชิตดวงใจดวงน้อยที่บอบช้ำเกินกว่าจะเริ่มต้นรักใครได้ใหม่
“อืม พระอาทิตย์ขึ้นแล้ว”
“มองตรงโน้นค่ะ ไม่ใช่หน้าลี่” ลี่ชี้ไปยังพระอาทิตย์ที่กำลังขึ้น
“พี่ชอบมองตรงนี้มากกว่านี้”
“เลิกหยอดลี่เถอะค่ะ ไม่ได้ผลหรอก” ลี่พูดติดตลก แต่แฝงไปด้วยความจริง
“พี่ว่าได้ผลนะ”
“ดื้อ”
“น่า พี่เชื่อว้าพี่ไม่ดีพอลี่จะผลักพี่ออกไปจากชีวิตเอง”
“ทำไมล่ะคะ”
“เพราะว่าลี่รักตัวเองมากไงครับ”
Guest
