เวฟ #บ้านขายข้าวมันไก่
คนอื่นใช้รถอะไรไม่รู้ แต่ผมนิยมเวฟ125i บิดทันใจ รูปร่างปราดเปรียว
ท่อไม่ดัง เบาะไม่ปาด เพราะคนซ้อนท้ายไม่ปลื้ม
เหมย #บ้านขายข้าวหมูแดง
เขาเป็นคนมาตื๊อให้ฉันซ้อนท้ายไปมหา'ลัยด้วยกัน
ฉะนั้นอะไรที่ฉันไม่ปลื้มเขาต้องเปลี่ยน!
บ้านเขาขายข้าวมันไก่ ส่วนบ้านฉันขายข้าวหมูแดง
ร้านเราอยู่ติดกัน แต่พ่อของเราไม่ถูกกัน
ทว่าลูกๆ กลับไม่เป็นเช่นนั้น...
⭐️⭐️⭐️
“ตอบมาเดี๋ยวนี้ว่าไอ้หมอนั่นมันเป็นใคร!”
“เพื่อนก็ใช่ แฟน...เก่าก็ใช่”
“แฟนเก่า?” เสียงที่เอ่ยออกมามีแต่ความคับข้องใจ
“อื้ม”
เขาแค่นหัวเราะ พร้อมทั้งเสยผมแสดงความงุ่นง่าน
“ใจกว้างเนอะ เป็นเพื่อนกับแฟนเก่าได้ด้วย”
“อย่างกับแม่น้ำเลยแหละ”
“ขอโทษที แต่ไม่ใช่กับเฮียว่ะ เลิกคบกับเพื่อนคนนี้ไปเลย”
เสียงเข้มเป็นเชิงสั่งทำให้ฉันหัวเราะในลำคอ จิ้มนิ้วลงบนอกล่ำสัน ก่อนจะเคาะเป็นจังหวะอย่างเพลินใจ
“ไม่ใช่ผัว ไม่ต้องมาบงการชีวิต ก็แค่เอากันขำๆ ปะ อย่าคิดไปไกลเนอะ”
พลันสีหน้าของเขาก็เปลี่ยนเป็นสีเข้ม ก่อนจะกล่าวถ้อยคำที่คล้ายอยากจะเอาชนะ
“ก็ไม่ได้บอกว่าเป็นเมียเลยสักคำ ที่เป็นอย่างนี้เพราะแค่ติดใจรู้ไว้ซะด้วย!”
.
.
.
“แค่ ติดใจ ไม่ใช่เหรอ ไม่ได้นอนด้วยกันคืนเดียวไม่เป็นไรหรอก”
“เหมยอาจจะนอนหลับ แต่เฮียนอนไม่หลับ”
ฉันสบลึกเข้าไปในดวงตาสีเข้ม พร้อมทั้งยกมุมปากขึ้น
“ไหนพูดอีกทีซิว่าแค่ติดใจเหมย” ฉันเน้นย้ำคำว่า ‘แค่’ ให้เขารู้ว่าไม่ถูกใจคำนี้เป็นอย่างมาก
“ไม่ใช่แค่ติดครับ เฮียหลงเฮียเมาดอกเหมยดอกนี้สุดๆ ไม่ได้คลำแล้วนอนไม่หลับ”
ให้มันรู้ซะบ้างว่าใครเป็นใคร
เขาจะเก่งกับใครก็ได้ แต่อย่าริอ่านมาเก่งกับฉัน
⭐️⭐️⭐️
เรื่องนี้เป็นเรื่องสั้น 43,000 คำ พระเอกคือพี่รหัสของมะลิจากเรื่อง คารมรัก
ในเรื่องนั้นพี่แกทำแสบไว้เยอะมาก ใครอยากติดตามวีรกรรมความกวน จิ้มลิงก์ได้เลยค่ะ
https://shorturl.asia/yIOrR
กดเข้าคลังและคอมเมนต์เป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ
ขอบคุณค่ะ