“แล้วถ้าเรามาเจอกันอีกแบบนี้ได้มั้ย” ร่างเล็กก้มหยิบชุดเดรสตัวจิ๋วของเธอ ก่อนจะใช้มันปกปิดกายสาวแล้วหันกลับมาคุยกับเขาอีกครั้ง “เจอกัน? นัดกินข้าวอะเหรอ”
“อือ จะกินข้าวดูหนัง หรือทำแบบเมื่อคืนก็ได้” เธอหลบตาเขาในทันทีที่ได้สิ่งที่เขาพูดจบ ท่าทางของปรางทิพย์ทำให้เขตต์ยิ้มออกมาอย่างเอ็นดูคนที่กำลังเขินอาย เขากำลังชวนเธอมีความสัมพันธ์แบบไม่ผูกมัด เดาได้ไม่ยากว่าผู้หญิงอย่างเธอคงใช้ชีวิตในกรอบขนบธรรมเนียมมาตลอด ทว่าเขาก็ไม่ได้มีเจตนาจะเอาเปรียบเธอถึงได้ถามความสมัครใจของเธออย่างเช่นเมื่อคืน “เอ่อ...แบบเมื่อคืน”
“อือ เมื่อคืนปรางก็สนุก เขตต์ก็สนุกก็วินๆ ไม่ใช่เหรอ”
“ใช่แต่ความสัมพันธ์แบบนี้มัน...” เธออึกอักที่จะตอบเขา ทว่าเขาไม่แปลกใจเลยสักนิด เขาคิดว่าคนแบบเธอคงไม่มีทางทำเรื่องอย่างว่า ถ้าเธอไม่อกหักจนอยากจะประชดชีวิตแบบนี้หรอก “ก็FWBไง”
คำเตือน
* สถานการณ์ที่เกิดขึ้นใดๆ ล้วนถูกเรียบเรียงโดยผ่านจินตนาการของผู้แต่งไม่มีจุดประสงค์จะพาดพิงใครทั้งสิ้น
ห้ามคัดลอก ห้ามลอกเลียนแบบเนื้อหาโดยเด็ดขาด
*เนื้อหาและการกระทำของตัวละครอาจไม่เหมาะสม
..............................
สวัสดีค่ะลลิเปิดเรื่องใหม่แล้วหลังจากแอบเขียนเรื่องนี้อยู่สักพัก เรื่องนี้ไม่ยาวค่ะเป็นเรื่องสั้นๆ ใครยังไม่เคยอ่านนิยายของไรท์แวะไปชิมเรื่องที่จบแล้วได้นะคะ มีทั้งดราม่า และfeel good
ส่วนเรื่องนี้จะดราม่าหน่อยๆ แต่ไม่มาก ขมหน่อยๆ แต่อร่อยแล้วนอนค่ะ
Guest
