คำโปรย
หลังค่ำคืนเลยเถิดศศิลัลน์ต้องพบกับความจริงว่าเขาคนนั้นที่เธอนอนกอดมาทั้งคืนคือผู้ชายของคนอื่น เธอจึงเลือกจากไป สี่ปีผ่านไปโชคชะตาก็ทำให้เธอกับเขาก็ได้เจอกันอีกครังพร้อม ๆ กับความลับที่เธอปกปิดเอาไว้...ลูกสาวของเขา
...ตัวอย่าง...
“มาหาน้องลีนเหยอคะ”
“ค่ะ มาหาน้องลลินน์” ลภณดนัยตอบอย่างอ่อนโยนพร้อมกับย่อตัวนั่งใกล้ ๆ และตัดสินใจเอ่ยต่อเพื่อแก้ไขความเข้าใจผิด “แต่...ไม่ใช่คุณลุงนะคะ”
“ไม่ช่ายกุนยุง แย้ว แย้ว แย้วยังงาย”
“เป็นคุณพ่อค่ะ พ่อเป็นคุณพ่อของน้องลลินน์” ชายหนุ่มเอ่ยตอบในทันที คำว่าพ่อที่พูดออกไปให้ความรู้สึกมหัศจรรย์อยู่ลึก ๆ เอาเข้าจริงพอตระหนักได้ว่าเป็นพ่อคนแล้วจริง ๆ คำนี้มันกลับตราตรึงในใจเขามากกว่าคำไหน ๆ ในโลก
การเป็นพ่อคนมันมหัศจรรย์อย่างนี้เลยหรือ