เรื่องราวของศัลยแพทย์ออร์โธปิดิกส์หนุ่มที่แอบชอบผู้หญิงที่มาซื้อที่เพียงชั่วข้ามคืนจนเกิดความว้าวุ่นจนได้แต่งงานกันกับสาวอีสานจอมแก่นผู้ที่เชื่อมั่นในตัวเองว่าจะไม่หลงรักผู้ชายง่ายๆแต่ดันมาตกม้าตายเพราะแพ้ทางให้คนอย่างเขา หลังการแต่งงานที่ต้องพบกับการปรับตัวครั้งใหญ่จนทำให้หมอหนุ่มต้องสู้ชีวิตและพิสูจน์ตัวเองให้ทุกคนได้เห็นถึงความรักในครั้งนี้และยังหลงรักในความเป็นเขยอีสานไทบ้านอย่างเต็มตัว....
มาเป็นเขยวันแรกก็โดนพ่อตาเล่นงานไม่ชอบขี้หน้าแล้ว
พอตอนแต่งเข้าบ้านวันแรกก็พาไปตีไก่อีก
“ไอ้จอมมันสู้แล้วพ่อ!”
“พี่รู้ไหมว่าพี่ลินชอบกินอะไร ดูปากผมนะ พี่ลินชอบกินไข่มดแดง”
ของแค่นี้มันหากันได้ง่ายๆอยู่แล้วขอแค่บอกมาถึงอยู่สูงเสียดฟ้าก็จะไปคว้ามาให้กิน
“เอ๊อะ มดแดงกัดไข่กู!”
.
.
.
“ฮู้บ่ว่าอ้ายฮักเมียอ้ายที่สุด”
“เว้าดังปานนี้ยี่สิบบ้านกะฮู้ว่าฮักเมีย”
นิยายเรื่องนี้เกิดจากจินตนาการของผู้แต่งเองไม่ได้มีเจตนาพาดพิงถึงบุคคลใด ตัวละคร สถานที่ล้วนไม่มีอยู่จริงแต่งขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น...
แนวนี้จะเป็นแนวนิยายรัก ดราม่านิดหน่อยแต่ไม่เยอะไรท์สัญญา มีทั้งเฮฮาและเศร้าเป็นธรรมดาในการสร้างสีสีนเนอะ เรื่องนี้จะผสมผสานสอดแทรกวิถีชีวิตความเป็นอยู่ของภาคอีสานด้วยนะคะ(รับรองความม่วนแน่นอน)ใครที่ชอบแนวนี้แนะนำเชิญทางนี้ได้เลยจ้า ฝากเอ็นดูพี่ภีมกับน้องลินด้วยนะคะ
เปิดเรื่อง: 16 ก.ค. 66
ผู้แต่ง: ปานนรินทร์
Guest
