แรงชิงชัง แรงต่อต้านมีไม่มากพอที่จะทำให้จูมี่เฟยพ้นชะตากรรมนี้ได้ นางต้องแต่งงานกับบุรุษใบ้ ซึ่งสร้างความอับอายให้แก่ตัวนางอย่างยิ่งที่ทั้งงดงามและเพียบพร้อมแต่กลับหาสามีได้เช่นนี้
ฉือฉู่หลงมองเพียงหางตาก็พอรู้ทันความคิดของภรรยา นางรังเกียจเขามาก แต่จะรักหรือไม่รักไม่สำคัญเท่ากับนางเหมาะสมจะมาเป็นฮูหยินตระกูลฉือของเขา มีหลานให้บิดามารดาเขานี่คือประสงค์หลัก
การอยู่ด้วยกันและความใกล้ชิดทำให้มี่เฟยพลั้งเผลอกายใจใหลหลงไปกับสามีผู้ไม่มีเสียง หากแต่เขากลับมีอารมณ์ดุดันเร่าร้อนที่ทำให้นางสยบราบคาบพ่ายแพ้ไร้ชิ้นดี เขาคลั่งรัก และดูจะคลั่งตายหากยามใดมิได้แนบชิดกายนาง