คำโปรย 1
"ทำไมเธอถึงไม่กิน" ยาคุมกำเนิดแผงนั้นถูกโยนไปตรงหน้าให้คนตัวเล็กได้เห็นว่าเขาหมายถึงอะไร
"ฉันลืม"
"ลืมหรือจงใจที่จะไม่กิน"
"คุณไม่ต้องกลัวเรื่องนั้นหรอกค่ะ ถ้าฉันท้องฉันก็ไม่ให้คุณรับผิดชอบหรอก"
"เธอ!"
"โอ๊ย" หญิงสาวร้องเจ็บออกมาเบาๆ ตอนที่ถูกเขากระชากตัว
"อย่าหาเรื่องใส่ตัว"
"ปล่อยนะฉันเจ็บ"
ชั้นล่างในเวลาต่อมา..
"พี่ใหญ่ยังไม่ให้คำตอบเพื่อนเลยนี่คะ ทั้งเรื่องยาคุมกำเนิดและก็เรื่องนามบัตรของคนที่ชื่อม่านฟ้าอะไรนั่น" พะเพื่อนน้องสาวของพันฤทธิ์ เธอถูกไหว้วานให้ไปเอาของที่บ้านอีกหลัง
นามบัตรของคนที่ชื่อม่านฟ้างั้นเหรอ ส่วนของเราคือยาคุมกำเนิด มันช่างแตกต่างกันเหลือเกิน แค่นี้ก็รู้แล้วว่าเขาจะเอานามบัตรมาโทรหาผู้หญิงคนนั้น แล้วตอนนี้เธอต้องรู้สึกยังไง..
คำโปรย 2
"ร้องไห้ทำไม อย่าร้องเลยนะ"
"ครั้งนี้ฉันจะให้คุณเป็นครั้งสุดท้าย"
"ไม่นะวันจันทร์ เราจะกลับปางไม้ด้วยกัน"
"ปล่อยฉันไปเถอะค่ะ ถือว่าทำบุญสักครั้ง ปล่อยนกปล่อยปลาเขายังได้บุญเลย"
"ทำไมถึงพูดแบบนี้"
"ถ้าฉันกลับไปก็คงมีแต่ความช้ำใจ เมียเอกเมียรองเมียสาม คุณจะให้ฉันเป็นเมียคนที่เท่าไรล่ะคะ"
Guest
