ในวันที่ฝนโปรยปราย.......ผมนั่งกอดเข่าพิงกำแพงอย่างเดียวดาย
.
ในวันที่ฝนโปรยปราย......ทำให้ผมหวนนึกถึงครอบครัวที่เสียไป
.
ในวันที่ฝนโปรยปราย......มันทำให้หัวใจของผมหนาวเหน็บ
...
ผมเกลียดเวลาฝนตก แต่ตอนนี้ผมดันชอบเวลาฝนตก เพราะมันทำให้ผมได้เจอกับเขาคนที่เข้ามาเยียวยาหัวใจที่หนาวเหน็บให้กลับมาอบอุ่นอีกครั้ง
"มานั่งตากฝนอยู่ตรงนี้ทำไม เดี๋ยวก็ไม่สบายหรอก"น้ำเสียงนุ่มทุ้มน่าฟังเอ่ยออกมาพร้อมกับร่มคันสีดำในมือที่ยื่นมาบังฝนให้กับชายน่าตาน่ารักที่นั่งกอดเข่าอยู่ข้างกำแพง
................................................
ฝากนิยายเรื่องที่สองของไรท์เอาไว้ด้วยน๊าาา
เรื่องนี้จะเป็นแนวท้องได้ และตามสไตล์ของไรท์คือโนดราม่า เพราะไรท์ทำใจไม่ได้
Redlilies