-ไอศูรย์ อนันต์ภิธาน (ไอศูรย์) -
“ดี ให้มันได้อย่างนี้ บีบจนกว่าเธอจะซมซานมาของานที่นี่”
“แต่เธอน่าสงสารนะครับ เด็กผู้หญิงตัวเล็ก ๆ ต้องตระเวนหางานเพียงเพราะ” ปวัตน์ไม่ได้พูดสิ่งที่อยู่ในใจออกไป เพราะกลัวว่าอีกคนจะโมโหขึ้นมาอีก
“ดี สมน้ำหน้า”
“แต่ว่า…”
“บีบจนกว่าจะคลานเข้ามาของานที่นี่ หรือที่ไหนก็ตามที่เป็นของผม รอจนวันนั้นมาถึงแล้วเราจะได้เห็นเรื่องที่สนุกกว่านี้แน่” ไอศูรย์ยิ้มด้วยความสะใจ แววตามุ่งร้ายแสดงออกมาอย่างไม่ปิดบัง
ปวัตน์ได้แต่มองเจ้านายที่กำลังคิดแผนทำร้ายเด็กสาวตัวเล็ก ๆ โดยไม่แสดงความคิดเห็นใด แม้ภายในใจจะสงสารและเห็นใจ ที่เธอกำลังจะเป็นเหยื่อให้เสืออย่างไอศูรย์ได้ขย้ำเล่น
-ไอยวริญ อนันต์ภิธาน (ริญ)-
ปุณณดาหลับตาเอาไว้แน่นเมื่อรู้แล้วว่าอีกคนคงจะเอาจริงกับสิ่งที่เขาทำอยู่ แม้ว่าในห้องนี้จะเป็นห้องทำงาน และคิดว่าอาจจะมีคนเข้ามาในห้องนี้ได้ทุกเมื่อ แต่เสียงเรียกร้องในใจกลับตะโกนบอกเธอว่าเธอยอมเขาทุกอย่าง เขาจะทำมากกว่านี้ก็ยินดี จะมีคนด่าว่าเธอง่ายหรือไม่รักตัวเองที่ตัดสินใจทำแบบนี้เธอก็ยินดีจะรับทุกข้อกล่าวหา ในเมื่อที่ผ่านมา เธอก็ไม่ได้เป็นคนดีในสายตาผู้ชายคนนี้อยู่แล้ว
Guest
