เขาเล่นเกมความรู้สึก โดยใช้เพื่อนรักของเธอเป็นหมากตัวสำคัญ สุดท้ายแล้วคนที่เริ่มเกมความรู้สึกนี้ขึ้นมาจะต้องเจ็บปวดกับเธอด้วยหรือเปล่า
หากไม่ติดว่าน้ำขิงเมาจนภาพตัดเธอคงจะขอปลีกตัวกลับรถแท็กซี่เสียดีกว่า พิมลดาหันมองข้างทางโดยมีเพื่อนสาวนอนหนุนศีรษะบนตักพึมพัมไม่ได้ศัพท์มาตลอดทาง
“ไม่คิดจะทักทายพี่สักหน่อยเหรอ”
“...”
“ใบเฟิร์น พี่รู้ว่าได้ยิน”
“อย่าพูดอะไรได้มั้ยคะ เกรงใจน้ำขิง”
“หึ”
รีวิว (1)
ของรีวิวบอกว่าคุ้มค่ากับการอ่าน
ของรีวิวบอกว่าเนื้อเรื่องสนุกชวนติดตาม
ของรีวิวบอกว่าตัวละครน่าสนใจ
Guest
