เพลิงมิถุนา

ก๊อก ก๊อก ก๊อก  

           เสียงเคาะประตูดังขึ้นติดๆ กันทันทีที่เจ้าของบ้านหลังเล็กกำลังปลดเปลื้องพันธนาการบนกาย เพราะเพิ่งเลิกงานประจำวันกลับมาจึงตั้งใจจะผลัดเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วอาบน้ำ อาภรณ์ตัวเล็กชิ้นสุดท้ายถูกโยนลงตะกร้าผ้า หยิบเสื้อคลุมเนื้อบางเบาคลุมเรือนร่างแล้วรีบก้าวลงบันไดไปยังชั้นล่างเพื่อเปิดประตูให้เจ้าของเสียงที่เคาะอย่างใจร้อนเมื่อครู่ 

               “พี่หมอก มาทำไม” มือบางเปิดประตูแง้มๆ เวลาอยู่คนเดียวไม่กล้าเปิดต้อนรับใคร จนกว่าจะได้เห็นหน้าผู้มาเยือน ประตูยังมีโซ่คล้องไม่กล้าปลด  

               “คิดถึงเดือน เปิดประตูให้พี่หน่อยสิ” ชายหนุ่มผิวคร้ามเครื่องหน้าหล่อคมสันบึกบึนในแบบชายผู้ใช้แรงงาน ออดอ้อนหญิงสาวที่อยู่ในบ้านขณะยังไม่ยอมเปิดรับเขา หมอกรู้ว่าตนเองกำลังเล่นอยู่กับไฟ แต่ไฟอย่างเดือนเด่นช่างน่าเล่นเป็นที่สุด  

               “มาตอนนี้ได้ยังไง หวาดเสียวชะมัด” หล่อนมองดูนาฬิกาบนผนังรู้สึกยะเยือกไปถึงไขสันหลัง แต่ก็อยากต้อนรับหมอกจนเนื้อตัวสั่นระริก