เพียงนางร้ายสู่ชีวิตรักแสนรันทด

หมายเหตุ 

นิยายเรื่อง เพียงนางร้ายสู่ชีวิตรักแสนรันทด มีเนื้อหาสปอยของนิยายเรื่อง นางเอกขอเกี้ยวตัวร้าย (กำลังแต่ง)  

เพียงนางร้ายสู่ชีวิตรักแสนรันทด มี E-BOOK แล้วนะคะ  

https://www.mebmarket.com/web/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NzoiNTczMDgxOCI7czo3OiJib29rX2lkIjtzOjY6IjI0NjU4NCI7fQ 

“ความมืดพวกนี้น่ามองกว่าเจ้าเสียอีก” คำพูดตรงไปตรงมา ทำให้โจวตานอิงยกยิ้มอย่างชอบใจ บุรุษปากกล้าเช่นนี้นางชอบยิ่งนัก เขาเหมาะสมที่จะครองคู่กับนางมากกว่าอู๋ฉานหงที่เอาแต่ร้องไห้เสียใจน่ารำคาญนั้นอีก 

“ข้าชอบท่านยิ่งนัก ท่านควรเป็นของข้ามากกว่า” 

“ข้ามิใส่สิ่งของที่ควรจักเป็นของเจ้า และต่อให้ข้าเป็นสิ่งของข้าก็จักไม่เป็นของเจ้าเด็ดขาด” จินซุนเหวยไม่อาจเก็บอารมณ์โกรธของตัวเองได้อีกต่อไป 

“ท่านอ๋องพ่ะย่ะค่ะ” น้ำเสียงทุ้มเย็นอันเป็นเอกลักษณ์ ทำให้คนทั้งคู่หันไปมองบุรุษที่มาใหม่ 

โจวตานอิงใช้จังหวะนี้รีบเรียกสติของตัวเองกลับมาอย่างเร่งด่วน เธอจ้องมากหน้าเขาด้วยสายตาแห่งความหวังสลับกับสายตาแห่งความเกลียดชัง จนเหลี่ยงรุ่ยเหวินหานสับสน เขาไม่มั่นใจว่าตอนนี้หญิงสาวรู้สึกอย่างไรกับเขากันแน่ 

“ท่านอัครเสนาบดี มาแล้วรึ ทางนั้นเป็นอย่างไรบ้าง” 

“เรียบร้อยดีแล้วพ่ะย่ะค่ะ” 

“รู้ตัวคนร้ายหรือไม่” โจวตานอิงยกน้ำชาขึ้นมาดื่มอย่างขัดอารมณ์ เหตุใดเด็กคนนั้นจึงเข้ามาแทรกแซงนางได้ หากนางมิอนุญาตอย่างหวังว่านางจักทำได้อีก 

จินซุนเหวยยกยิ้มมุมปากเมื่อโจวตานอิงยกน้ำชาแก้วที่ตัวเองวางยาขึ้นดื่ม คิดว่าเขาได้รับการสถาปนาเป็นอ๋องหมวกเหล็กด้วยเหตุผลใดกัน ถึงได้ท้าทายเขาเช่นนี้ 

มืองบางวางถ้วยน้ำชาลงบนโตอย่างแรง พร้อมรอยยิ้มของเด็กน้อยที่เหลียงรุ่ยเหวินหานเห็นเป็นประจำ สีหน้ายินดีปริดาของนางแตกต่างจากสีหน้าเกรี้ยวกราดก่อนหน้านี้ยิ่งนัก 

คำเตือน  

เพียงนางร้ายสู่ชีวิตรักแสนรันทด...มีฉากที่เกี่ยวกับการลงโทษอย่างรุนแรง การต่อสู้ ทั้งหมดเป็นเพียงจิตนาการของผู้เขียนเท่านั้น โปรดอ่านอย่าใช้ความรู้ในการวินิจฉัยสิ่งถูกผิดตามเหตุผล.