วิวาห์รัก ชำระแค้น

เธอถูกกักขังไว้ในกรงรักของเขาเพราะความแค้น 

แต่สุดท้าย เขาก็ต้องยอมสยบให้กับเธอเพราะความรัก... 

........................................................................ 

“อยู่นิ่งๆ ได้มั้ย อย่าดิ้น…เอ้…พี่บอกว่าให้อยู่นิ่งๆ ไง ไม่ได้ยินเหรอ หยุดดื้อกับพี่เดี๋ยวนี้นะอาย” เขาดุเสียงเข้มก่อนจะซุกหน้าจูบไซ้ไปตามซอกคอของเธอ 

อัจฉราวดีพยายามที่จะหลบหลีกจมูกปากของเขาเท่าที่พอจะทำได้ “พี่กฤษณ์นั่นแหละหยุดรังแกอายได้แล้ว พี่ไม่มีสิทธิ์มาบังคับจิตใจอายแบบนี้นะ” 

“ทำไมจะไม่มีสิทธิ์ ในเมื่ออายเป็นเมียพี่ พี่จะทำอะไรกับอายก็ได้” เขาตอกกลับเธอไปด้วยน้ำเสียงเกรี้ยวกราดเอาแต่ใจ 

จังหวะนั้นอัจฉราวดีดิ้นตัวหลุดออกมาจากอ้อมกอดของเขาได้พอดี เธอมองกลับไปที่เขาด้วยแววตาที่แสนผิดหวัง ไม่นึกไม่ฝันมาก่อนเลยว่าผู้ชายที่แสนสุภาพและให้เกียรติเธอมาตลอดอย่างเขาจะมาพูดจาแบบนี้กับเธอได้ 

“ถึงตอนนี้อายจะแต่งงานเป็นภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายของพี่แล้ว แต่มันก็ไม่ได้หมายความว่าพี่จะมาบังคับข่มเหงจิตใจอายยังไงก็ได้นะคะ อายเป็นคน มีชีวิตจิตใจ ไม่ใช่ตุ๊กตาที่ไร้ความรู้สึก ไร้จิตวิญญาณ” ทั้งที่พยายามจะข่มกลั้นความรู้สึกของตัวเองเอาไว้แล้วแท้ๆ แต่สุดท้ายมันก็ระเบิดออกมาจนได้ 

“เหรอ?” ฟังแล้วเขาได้แต่แสยะยิ้มมุมปากออกมา จ้องมองเธอด้วยแววตาที่แสนเย็นชาอย่างที่เธอไม่เคยเห็นมาก่อน “แล้วถ้าพี่จะทำล่ะ ใครจะทำไม” 

“พี่กฤษณ์!!…” คำพูดของเขาทำให้เธอถึงกับทั้งอึ้งทั้งช็อกไปเลยทีเดียว อัจฉราวดีรู้สึกได้ว่าสีหน้าแววตาของเขาในตอนนี้ มันบ่งบอกออกมาอย่างชัดเจนเลยว่าเขาไม่แคร์ความรู้สึกของเธอเลยแม้แต่นิดเดียว 

จากน้ำเสียงที่เคยนุ่มนวลอ่อนหวานกับเธออยู่เสมอ ตอนนี้มันกลับกลายเป็นแข็งกระด้างไร้เยื่อใยจากสีหน้าแววตาที่เคยมองเธอด้วยความรักความเอ็นดูอย่างอบอุ่น ตอนนี้กลับกลายเป็นดูเหมือนรังเกียจชิงชังราวกับว่าเธอเป็นคนที่มีความแค้นต่อกันมาเนินนานเธอไม่เข้าใจเลยว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับเขา ทำไมจู่ๆ ผู้ชายคนนี้ถึงได้เปลี่ยนไปเป็นคนละคนเพียงชั่วข้ามคืนเช่นนี้