เขาแค่ต้องการจะหลอกฟันเธอ แต่หลังจากคืนนั้นไม่คิดว่าสิ่งที่ทำไปเพราะความคึกคะนองจะนำพาให้ชีวิตเขาให้พบกับความ เอ่อ...
"ปิ่นอยากดูเจ้าหญิงหิมะค่ะ"
"ปัญญาอ่อน"
"งั้นงอนล่ะ" เธอทำแก้มป่อง
"เอ่อ!"
"เย้! ^^"
"ประสาท" เขาพรึมพรำกับตัวเอง
"ว่าอะไรคะ"
"เปล๊า! หมายถึงในเรื่องมีประสาทน้ำแข็งใช่มั้ย"
"แล้วไป"
'ฟู่ว~'
บุรินทร์
มาเฟียหนุ่มมาดเข้มมองผู้หญิงเป็นกระดาษทิชชูใช้เสร็จแล้วโยนทิ้งไม่เก็บมาใช้ซ้ำ หล่อรวยเลือกได้นั่งอยู่เฉยๆสาวก็มารุมล้อมให้เขาเคี้ยวเล่นและคายทิ้งเหมือนซากอ้อย ติดก็แต่เวรกรรมที่เขาทำไว้มันตามมาเร็วไปหน่อย
ปิ่นปักษ์
สาวน้อยสดใสร่าเริงบันเทิงจิตยิ้มหวานได้ตลอดเวลาน่ารักจนน่ารำคาญยากดประสาทก็ระงับเธอไม่อยู่ มีนิสัยเหมือนแมวออดอ้อนคลอเคลียหื่นเหมือนกระต่ายน้อยนุ่มฟู แต่ถ้าโกรธเมื่อไหร่มีหนาว