สวัสดีค่าทุกคน ไรท์เจ้าเก่าเจ้าเดิมมาอีกแล้วนะคะ วันนี้ไรท์เอา เฮียช้างและน้องสายหมอก มาฝากทุกคนด้วยน้า
เรื่อง โจ๊กอุ่น ๆ สักชามมั้ยครับ เป็นเรื่องที่2 ของไรท์เองถ้าผิดพลาดประการใดทุกคนสามารถคอมเมนต์เพื่อให้ไรท์ซุ่มซ่ามคนนี้ไปแก้ไขได้เลยน้า
ปล.อย่าคอมเมนต์กันรุนแรงนะเค้ากลัว
เอาน้ำจิ้มมาให้นิดนึง...
สายหมอกกำลังหันหลังไปเปิดประตูแต่ก็ถูกรวบตัวขึ้นแนบอกจากคนเมาด้านหลัง
คนเมาอุ้มคนในอ้อมแขนไปวางบนเตียงอย่างเบามือก่อนจะขึ้นคร่อมร่างโปร่งเอาไว้ “หมอกใจร้ายกลับเฮียมากเลยนะ”
“...” สายหมอกมึนงงกับคำพูดของคนเมาที่ตัดพ้อเขาอยู่
“หมอกเอาแต่คุยกับไอ้หน้าจืดนั่นทั้งวันเลย ไม่สนใจเฮียเลยแม้แต่นิดเดียว”
“เฮียผมแค่คุยงานเองครับ” สายหมอกเอื้อมมือไปเช็ดน้ำตาของคนแก่กว่า
ช้างส่ายหน้าพร้อมสะอึกอื้นเบาๆ “เฮียไม่เชื่อหรอก”
“แล้วจะให้หมอกทำยังไงเฮียถึงจะเชื่อครับ” สายหมอกระบายยิ้มบางๆ ให้คนตัวโตที่ทำหน้าตาราวกับเด็กโดนแย่งของเล่น นัยน์คมคลอไปด้วยหยาดน้ำตาใส
“จูบเฮียหน่อยนะครับ”