พ่ายรักพ่อหม้ายมาเฟีย(18+)
#บทนำ
" อีธาน " ชายหนุ่มผู้หมกมุ่นกับกิเลสตัณหาและการใช้ชีวิตอยู่แต่ในปราสาทของเขาโดยที่ไม่ออกนอกรั้วปราสาทมานานแรมปี สิ่งที่โลกภายนอกมี ในรั้วของปราสาทของอีธานก็มีเช่นกัน อีธาน มีธุระกิจมากมายและทำรายได้มหาศาลต่อเดือนโดยที่ตัวเขาแทบไม่ต้องออกแรงหรือใช้สมองทำอะไร เพียงแค่ออกคำสั่งในสิ่งที่อยากให้ทำ เขาเพียงมีหน้าที่ตรวจงานอยู่ที่ปราสาทเท่านั้นและมีประชุมผ่านวีดีโอคอลบ้าง และตัวเขาก็เป็นอภิมหาเศรษฐีติดอันดับของประเทศเลยก็ว่าได้ แต่ทว่าไม่ใช่เขาจะไม่ทะเยอทะยานอะไรเลย ในช่วงชีวิตวัยรุ่นของอีธานเองที่ถวายชีวิตให้กับงานมาตลอดจึงทำให้ช่วงชีวิตวัย 37 ตอนนี้เขาจึงเลือกที่จะใช้ชีวิตไปเรื่อยๆแบบที่เขาต้องการ ถึงแม้ใครหลายคนจะไม่ชอบก็ตาม และตัวเขาเองก็ไม่มีเพื่อนฝูงหรือผู้คนที่จะกล้าเข้ามาหา เขาเหมือนกับคนที่อยู่อีกโลกนึงและปิดกั้นตัวเองจากทุกสิ่ง แต่ทว่าในอีกด้านหนึ่ง อีธานเป็นคุณพ่อลูกติด ลูกชายวัยสามขวบของเขามีนามว่า' แจ็คสัน' อีธานมีลูกติดกับภรรยาเก่า ด้วยเหตุผลที่ครอบครัวขาดแม่นั้นก็คือเธอที่มีโรคประจำตัวหลายอย่างจึงส่งผลให้เสียชีวิตระหว่างการทำคลอด ตั้งแต่นั้นเป็นเวลา 3 ปี ที่เขาเลี้ยงลูกเอง และอยู่กับแจ็คสันมาตลอด เขามักจะอยู่กับความรู้สึกผิดหลายอย่างที่แล่นเข้ามาในหัวมากมาย และบางครั้งที่เขามองหน้าเด็กน้อยไร้เดียงสาคนนี้บางทีก็เผลอโทษเด็กน้อยที่ทำให้ตัวเขานั้นสูญเสียภรรยาอันเป็นที่รัก แต่แค่ความคิดแค่ชั่ววูบเท่านั้น ไม่ว่ายังไงอีธานก็ยังรักและพร้อมที่จะถวายชีวิตให้ดับลูกชายคนเดียวของเขาแต่ตัวเขาแค่ไม่รู้จะจัดการกับความคิดนี้ได้อย่างไงกัน.........
เมื่อ 1 ปีก่อน ทำให้เขาต้องจ้างพี่เลี้ยงเด็กมาอยู่เป็นเพื่อนลูกชาย เพื่อที่ลูกชายขอฃเขาจะได้เรียนรู้สิ่งใหม่ๆ แต่มีกฏคือห้ามพาลูกชายของเขาออกไปจากรั้วบ้าน และพี่เลี้ยงจะต้องสอนเรื่องทักษะต่างๆกับเด็กน้อย เป็นเพื่อนเล่น หรือแม้แต่บางครั้งจำเป็นที่จะต้องนอนเป็นเพื่อนหนูน้อย แต่ทว่าภายใน 1 ปี นี้ อีธานได้เปลี่ยนพี่เลี้ยงมาแล้วนับไม่ถ้วน ไม่รู้เป็นเพราะเหตุอันใดถึงไม่มีพี่เลี้ยงคนไหนอยู่ทนทาน ทั้งที่เงินจ้างก็มากพอ แต่ก็ไม่มีใครอยู่ได้ทนถึงสัปดาห์ บอดี้การ์ดที่เดินเข้ามาเอาเอกสารการสมัครพี่เลี้ยงมาให้แก่ชายหนุ่มที่นั่งอยู่ที่โต๊ะทำงาน ...................
" เดือนนี้มีแค่ 3 คนเองครับนาย "
' อืม เรียกมาทั้ง 3 คนนี่แหละ '
" แต่นายครับ "
' อะไร? ' เสียงทุ้มตรงหน้าหันมาหน้าบอดี้การ์ดของเขา ก่อนที่บอดี้การ์ดเองจะก้มหลบสายตา....
" พี่เลี้ยงคนก่อนๆ เอาข่าวไปปล่อยในอินเตอร์เน็ตกันเต็ม พร้อมกับโชว์รอยแผลมากมาย บางคนถึงกับพูดให้นายเสียหาย ตอนนี้เป็นเสียงวิพากษ์วิจารณ์เต็มเลยนะครับ "
' พูดว่าอะไรบ้างละ? '
" นายเป็นสัตว์ร้ายที่โดนขังเอาไว้ หรือแม้แต่พวกเธอพูดถึงรสนิยมของนายในอินเตอร์เน็ต จ้างไปเป็นพี่เลี้ยงเด็กกับโดนกระทำที่ร้ายแรงขนาดนี้ แม้แต่ตำรวจเองก็เอาผิดอะไรไม่ได้ "
' ก็ไม่เห็นจะเสียหายตรงไหน ที่พวกเธอพูดมามันก็เป็นความจริงทั้งหมด!!! '
อีธานแสยะยิ้มก่อนจะดึงบุหรี่ขึ้นมาจุดแล้วสูบมัน.......
' แต่แค่พวกเธอยังพูดไม่หมด ว่าพวกเธอต่างหากที่เข้ามาพลีกายและยินยอมให้กับฉันเอง และฉันจะไม่ทนอยู่ต่อกับพี่เลี้ยงที่จ้องจะขึ้นมาเป็นเมียของฉัน ฉันนอนกับผูเหญิงพวกนั่นได้โดยไม่ได้คิดเรื่องความรักเลยด้วยซ้ำ อีกอย่างพวกเธอคิดถึงแค่เงิน ไม่มีใครสนใจลูกฉันสักคน! หึ '
อีธารพูดจบ เขาก็มองดูเอกสารที่มีคนสมัคร 3 คนและเขาเองก็สนใจทั้ง 3 คน จึงทำการให้บอดี้การ์ดเรียกทั้งสามเข้าพบ.............
' หวังว่าบ่ายนี้ 3 คนนี้จะมากันครบ ใครไม่มาก็ตัดสิทธ์ และหาคนใหม่ !!! '
" ครับนาย"
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
กรี๊ดดดดดดด//// เสียงกรีดร้องดีใจของใครบางคนลั่นบ้าน หญิงสาววิ่งมาพร้อมกับสีหน้าที่ดีใจ เธอวิ่งเข้ามาหาเพื่อนสาวที่กำลังนั่งแต่งหน้าเพื่อที่จะเตรียมตัวไปทำงานอยู่...........
มิล่า : กรี๊ด///// ยัยอิมชิตาเขาโทรเรียกฉันไปสัมภาษณ์งานแล้ว
อิมชิตา : จริงหรอ ดีใจด้วยนะ
อิมชิตายิ้มร่าแสดงความดีใจให้กับเพื่อนสนิทที่ตอนนี้ทั้งสองคนหารค่าเช่าบ้านกันอยู่.........
มิล่า : ไม่เอาน่า เธอก็เป็นซะแบบนี้ เธอเองก็น่าจะส่งใบสมัครบ้างนะ เห็นทำงานตัวเป็นเกลียว กะจะเก็บเงินเอารวยเลยละมั้ง
อิมชิตา : ฉันเองก็อยากมีชีวิตแบบที่ต้องการเหมือนกันนะ
มิล่า : ชีวิตที่เธอว่าคือ มีสามีและลูก อยู่ด้วยกันปลูกผักเลี้ยงหมู ถูกไหม?
มิล่าทิ้งตัวลงบนที่นอนอิมชิตา...........
อิมชิตา : อืมหึ ชอบชีวิตที่สงบสุขก็ฉันตัวคนเดียวนี่น่า ไม่มีพ่อแม่ก็คงไม่หวังอะไรแค่อยากมีครอบครัวที่อบอุ่นสักครั้ง
มิล่า : ชอบชีวิตที่สงบสุข แต่กับทำงานอยู่ในคลับ? เธอนี่ช่างย้อนแย้งชะมัด!!!!
อิมชิตา : อย่างน้อยงานดีก็ทำให้ฉันมีเงินเก็บ แค่อีก 2 ปีเท่านั้นฉันก็จะเลิกทำมันแล้วละ!!!
มิล่า : เพราะงั้นก็หาสามีรวยๆ พวกที่เที่ยวมีคนพร้อมจะเลี้ยงสาวสวยอันบริสุทธิ์อย่างเธอเยอะแยะ เชื่อฉัน!
อิมชิตาไม่ตอบอะไรเพื่อนสาวเพียงแต่หัวเราะเท่านั้น........
มิล่า : เอาละ ยังไงซะเธอก็เคยสัญญากับฉันแล้วนี่ว่าถ้าฉันโดนเรียกสัมภาษณ์งานนี้แล้วเธอจะไปเป็นเพื่อนฉัน มันก็ค่อนข้างตื่นเต้นนะเขานัดฉันไปสัมภาษณ์งานในปราสาทเลยนะ ถึงจะไม่ผ่านอย่างน้อยก็ของให้เห็นกับตาสักครั้ง
อิมชิตา : เห๋!!!! ฉันต้องไปด้วยหรอเนี่ย?
มิล่า : แหง่สิ
อิมชิตา : แต่ฉันทำงานตอน 1 ทุ่มนี่น่า
มิล่า : เทงานสักวันเพื่อเพื่อนคนนี้เถอะนะ พลีททท อิมชิตาคนสวย ฉันขอละ
อิมชิตาผู้ที่ไม่กล้าที่จะปฏิเสธใคร ได้เพียงแค่พยักหน้าแล้วยิ้ม..........
มิล่า : อีก 30 นาทีเจอกันข้างล่าง อย่าแต่งตัวสวยนักละ เดี๋ยวเขาจะสนใจเธอมากกว่าฉัน ฮ่าๆๆๆ
อืมชิตา : อย่าพูดแบบนั้นสิ
มิล่า : แค่ล้อเล่นเอง
อิมชิตามองไปที่นาฬิกาก่อนจะคำนวณเวลาที่จะกลับมาทำงานก็รู้ว่ามันแทบจะไม่ทัน เพราะที่ทำงานกับที่ที่เธอกำลังจะไปนั้นไกลกันมาก อิมชิตาได้เพียงถอนหายใจ ก่อนจะโทรไปหาที่ทำงานและบอกว่าขอมาสายวันนี้...........
.
.
.
.
.
.
_________________________________
#JB