พ่ายรักหิรัญ

คำครหาที่ฉันถูกตราหน้าจากเขาคือ..."ฆาตกร" ฆาตกรที่ไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรแต่ต้องชดใช้ความผิดที่ตัวเองไม่ได้ก่อ

.

.

หากนี่เรียกว่าความโชคร้าย "ฉันรมิตา" คงเกิดมาพร้อมกับความโชคร้ายที่ต้องมาชดใช้ความผิดแทนน้องสาวของตัวเอง

หิรัญ>> "ร้องไปเลย แหกปากจนคอแตกก็ไม่มีใครช่วยเธอได้หรอก" 

ชายหนุ่มร่างสูงโปร่งยืนพิงประตูสูบบุหรี่มองดูหญิงสาวที่กำลังพยายามดิ้นทุรนทุรายเพื่อให้ตัวเองหลุดพ้นจากผู้ชายทั้งห้าคน 

รมิตา>> "เอามือสกปรกๆของพวกแกออกไปนะ ไอ้สวะ พวกเดนนรก" ปากเล็กยังคงพ่นคำด่าทอใส่เพื่อนของหิรัญทั้งๆที่แขนและขาถูกตรึงไว้กับเตียง ถึงจะโดนเพื่อนของหิรัญกำลังลูบไล้ไปตามผิวเนียนแต่ดวงตากลมโตกลับจ้องมองมาที่หิรัญเพียงคนเดียวราวกับว่าต้องการให้เขาเห็นใจ

หิรัญ>> "หึ พอเป็นฝ่ายโดนเองซะบ้างรู้สึกยังไงล่ะ? ห้ะ!!" 

นัยน์ตาคมกริบจ้องมองกระต่ายน้อยบนเตียงที่กำลังสั่นระริกไปทั้งตัวด้วยความสมเพช แค่นี้มันยังน้อยไปเมื่อเทียบกับสิ่งที่เธอทำไว้กับน้องสาวเขา

เขม>> "ไอ้รัญกูแม่งไม่ไหวล่ะ ขอก่อนเพื่อนเลยแล้วกัน" พูดจบเขมก็ลุกขึ้นลงมายืนที่ปลายเตียง เขาตั้งท่าจะรูดซิปกางเกงลงแต่โดนหิรัญห้ามไว้ซะก่อน

หิรัญ>> "เดี๋ยว....ฉันมีทางเลือกให้เธอสองทาง หนึ่งให้ฉันเอาแค่คนเดียวแต่....เธอต้องคลานมากราบแทบเท้าขอร้องฉัน สอง แหกปากต่อไปให้เพื่อนฉันมันรุมเอาเธอ" 

ริมฝีปากเล็กเม้มเข้าหากันอย่างใช้ความคิดอย่างน้อยๆการมีอะไรกับเขาแค่คนเดียวก็คงจะดีกว่ามีผัวทีเดียวพร้อมกันห้าคน ยิ่งมองดูหน้าตาที่หื่นกระหายของพวกเขาเธอยิ่งรู้สึกรังเกียจ 

หิรัญ>> "โอเค!! ฉันจะถือว่าผู้หญิงหยำฉ่าอย่างเธอต้องการคxยทีละห้าแท่งล่ะกัน" ใบหน้าหล่อเหยียดยิ้มที่มุมปากด้วยความเจ้าเล่ห์ มือหนาเอื้อมไปจับที่กอนประตูเตรียมจะออกจากห้อง แค่นี้เธอคงไม่สะทกสะท้านหรอกเพราะรูข้างในของเธอคงจะหลวมจนไม่เหลือความรู้สึก

หิรัญหรือเฮียรัญ

หิรัญ เชวตวันชิต หนุ่มหล่อพ่อรวยเจ้าของธุรกิจบ่อน้ำมันดิบที่ประเทศเวเนซุเอลา เขาเป็นทั้งพ่อและพี่ชายที่แสนดีให้กับน้องสาว เนื่องจากพ่อของเขาไม่เคยมีเวลาให้เขาและน้องสาวเลย ส่วนแม่ก็จากไปตั้งแต่เขาและน้องสาวยังเด็กแถมก่อนตายผู้เป็นแม่ยังสั่งเสียให้เขาดูแลน้องสาวให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้เพราะแบบนี้หิรัญจึงรักและใส่ใจน้องสาวมาก 

รมิตาหรือมิตา

รมิตา พงษ์วาริช หญิงสาวที่เกิดมาพร้อมความโชคร้าย ตั้งแต่ลืมตาดูโลกก็ไม่เคยเป็นที่ต้องการของใครเลยยกเว้นคุณย่าของเธอ เพราะพ่อและแม่รักผู้เป็นน้องสาวมากกว่าทำให้ย่าเธอตัดสินใจส่งเธอไปอยู่ที่ต่างประเทศตั้งแต่เด็ก รมิตาอยู่และเติบโตที่นั่นโดยไม่คิดจะกลับมาที่เมืองไทยเลยด้วยซ้ำ แต่เพราะคุณย่าของเธอมาด่วนจากไปกระทันหันทำให้เธอตัดสินใจกลับมางานศพของคุณย่า แต่ใครจะไปคิดว่าการกลับมาไทยครั้งนี้จะทำให้เธอต้องมาเจอเรื่องที่เลวร้ายที่สุดในชีวิตจนไม่มีวันลืม 

ติดเหรียญในตอนที่6 เป็นต้นไป กราบขอบพระคุณนักอ่านทุกคนที่ซัพพอร์ตและสนับสนุนค่ะ

คำเตือน 

นิยายเรื่องนี้มีเนื้อหารุนแรงและคำหยาบคาย รวมถึงพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสมของตัวละครที่ไม่ควรเอาเป็นเยี่ยงอย่าง และพระเอกเรื่องนี้เลวและเหี้ยราวกับตัวร้ายที่พึ่งจับได้บทพระเอก อาจจะไม่ถูกใจนักอ่านหลายๆท่าน ทางตัวนักเขียนเองก็ต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยค่ะ