ใจที่เกือบร้าว

ความหลงระเริงในฐานะและสิ่งยั่วเย้าที่อยู่รอบกาย ทำให้เขาลืมเธอคนที่คอยอยู่เคียงข้าง คนที่คอยจับมือต่อสู้ฟันฝ่าความยากลำบากมาด้วยกัน แต่เวรกรรมก็ตามทันอย่างรวดเร็ว ทำให้เขามองเห็นว่าสิ่งที่เขาทำลงไปนั้น ได้รับผลตอบแทนเป็นเช่นไร 

“ขวัญ ผมคิดว่าเราคงอยู่ด้วยกันอีกไม่ได้แล้ว” 

ธีทัตชายหนุ่มวัย29ปี ผู้มีใบหน้าคมเข้ม แต่งตัวด้วยเสื้อผ้าแบรนด์เนม กริยาท่าทางดูดี เขาพูดบอกครองขวัญผู้เป็นภรรยาที่มีวัยไล่เลี่ยกัน ใบหน้าเธอปราศจากสีสันใส่เสื้อยืดตัวใหญ่ กางเกงวอร์ม ทรงผมรวมเป็นจุกไว้บนศีรษะ ดูเหมือนคนอายุ30กว่า หญิงสาวสะดุ้งเงยมองหน้าสามีที่เธอรักยิ่ง 

“คะ ทัตหมายความว่าไงคะ” 

“ผมคิดว่าทัศนคติของเราสองคนไม่ตรงกัน” เขาเอ่ยตอบ สายตาเขาหลบตาภรรยาที่มองมาที่เขาอย่างสับสน เธอกำลังเตรียมสินค้าที่ได้รับออเดอร์มาเพื่อจัดส่งให้ลูกค้า 

“ทัต คุณพูดมาตรงๆ เลยดีกว่าว่าคุณต้องการอะไร” ครองขวัญพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาเพราะเธอเป็นคนเข้มแข็งมาก 

“ผมต้องการหย่า ผมคิดว่าเราอยู่ด้วยกันต่อคงไปกันไม่รอด” ธีทัตตอบเธอด้วยเสียงที่ไม่มั่นคงนัก 

“เหตุผลคุณ แค่นี้ใช่มั้ย” 

“ผมคิดดูแล้วทัศนคติเราไม่ตรงกัน” 

“คุณมีคนใหม่” 

“เอ่อ…” เขานิ่งไป ครองขวัญสูดลมหายใจ ก่อนจะถามต่อไปว่า 

“คุณต้องการใบหย่าเมื่อไร” 

“พรุ่งนี้” สั้นๆ ได้ใจความ แล้วเขาก็เดินไปขึ้นรถขับออกไปทันทีโดยไม่กล้าที่จะหันมามองหน้าเธอ 

ครองขวัญนั่งทรุดลงกับโซฟา หญิงสาวนั่งนิ่งดวงตาแห้งผาก ใจเธอเหมือนหยุดเต้น สมองไม่รับรู้อะไรเลย มันว่างเปล่าไปหมด หรือนี้คืออาถรรพ์ 7ปี