รัก…มิจางใจ
#พริมโรสของกาย
ธัญปัณณ์
เมื่อคืนฉันมีความสุขมาก...
และหวังว่าฉันจะช่วยเธอปลดปล่อยจากฤทธิ์ยานั่นได้ เราต่างตอบแทนกันและกัน สาสมดี ว่าไหมล่ะ...
‘ถ้าเธอคิดว่าเซ็กซ์จะรื้อฟื้นความรักครั้งเก่าได้จริงๆ ล่ะก็ อยากลองดูก็ได้นะเพราะฉันเองก็อยากรู้เหมือนกันว่ามันจะรื้อฟื้นกันได้จริงไหม หรือจะมีแต่พังกับพัง!’
กลทีป์
น้ำตาร่วงเผาะไม่ขาดสาย เธอคิดฝันง่ายไปจริงๆ แค่เซ็กซ์คืนเดียวจะสามารถเปลี่ยนแปลงความโกรธแค้นในใจของกลทีป์มาเป็นความรักได้รวดเร็วอะไรปานนั้นล่ะ
เขาเขียนชื่อตัวเองไว้ราวกับต้องการตอกย้ำว่าชื่อของเขาจะทำให้เธอทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัส!
“กินยาหรือยัง”
ใบหน้าสวยปรากฏรอยยิ้มขื่น ช่างเป็นคำถามแสนแหลมคมจนปักลงกลางอกเสียจริง เธอเงยหน้าขึ้นมองเพดานเพื่อสะกดกลั้นน้ำตาร้อนๆ ที่เอ่อคลอ มันแทนคำตอบของทุกสิ่ง โดยไม่ต้องการคำอธิบายเพิ่มเติมใดๆ
“ถึงพริมจะดูโง่ในสายตากาย แต่พริมกินยาเรียบร้อยแล้วค่ะ”
กลทีป์จับจ้องเธออย่างต้องการหาร่องรอยพิรุธ
“แน่ใจ…”
“ค่ะ พริมจะโง่ทำให้ตัวเองเดือดร้อนทำไมล่ะคะ” เธอแค่นหัวเราะเบาๆ
“ก็ดี” เขาว่าพลางยักไหล่อย่างไม่ยี่หระ
“แล้วถ้าพริมพลาดมีลูกกับกาย กายจะทำยังไงเหรอคะ” หญิงสาวเปล่งเสียงเศร้าลึกถาม เตรียมใจกับคำตอบ แต่ก็ยังอยากรู้ว่าเขาจะไม่ต้องการแม้แต่เลือดเนื้อเชื้อไขของตัวเองเลยหรือเปล่า
“อย่าถามอะไรไร้สาระ ในเมื่อเธอบอกว่ากินยาแล้วก็ตามนั้น เธอเป็นคนฉลาดคงไม่ทำอะไรแบบนั้นหรอก ใช่ไหม”
“แค่กายให้โอกาส ให้พริมได้อยู่ใกล้ๆ พริมก็ดีใจมากแล้วค่ะ” พริมาลินเอ่ยเสียงที่พยายามทำให้สดใสพลางโน้มกายเข้าหา โอบกอดร่างหนาเอาไว้ แนบใบหน้าซุกกับอกกว้าง ดวงตาเต็มไปด้วยความกังวลและสับสน
เธอตัดสินใจแล้ว...
แม้ข้อความในจดหมายจะบอกว่าเธอต้องพบเจอกับความเลวร้ายแค่ไหน แต่ไม่ว่าทางใด พริมาลินก็จะทำให้เขาเป็นกลทีป์คนเดิมให้ได้
ซีรีส์ รักเก่าๆ
รัก...มิจางใจ
รัก...มิเคยเลือน (รอเขียน)
Guest
