“จีจี้มึงกำลังทำอะไรรู้ตัวไหม ถึงมึงจะเป็นเพื่อนแต่กูก็ยังเป็นผู้ชาย!”
เขาเอ่ยด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่งพร้อมทั้งมองเธอสายตาจริงจังไม่มีท่าทีล้อเล่น ทว่าจีจี้ก็ไม่ได้มีแววล้อเล่นเช่นกัน และเธอยังอยู่ในท่าเดิมไม่คิดจะถอยหนีไปไหน
“กูรู้ตัว! แต่กูจะทำแล้วมึงจะทำไม?” คำตอบของเธอทำให้เสือแปลกใจแต่เขาก็ไม่ได้แสดงอารมณ์อะไรไปมากกว่าการขมวดคิ้วทำสีหน้าตรึงๆ
“กูไม่ล้อเล่นด้วยนะ รีบปล่อยกูซะก่อนที่มึงจะเสียใจ”
ไม่ได้เป็นคำขู่แต่อย่างใด หากแต่เป็นคำเตือน เพราะถึงแม้คนตรงหน้าจะเป็นเพื่อนสนิท ก็ใช่ว่าความต้องการทางเพศของเขามันจะไม่มี
“ทำไมต้องเสียใจ เห็นพวกสาวๆ ติดมึงกันจัง กูก็อยากจะรู้บ้างเหมือนกันว่ามึงจะเด็ดจริงหรือเปล่า ลีลาดีเท่าแฟนกูป่ะ?”
ไม่รู้ว่าเพราะฤทธิ์เหล้าหรือฤทธิ์อะไรที่ทำให้เธอกลายเป็นแบบนี้ ทั้งที่ก็รู้ว่าคนตรงหน้าเป็นเพื่อนสนิทตนเอง และไม่ควรทำอะไรเกินคำว่าเพื่อนแบบนี้
“จีจี้!! ถ้ามึงไม่เลิกล้อเล่นตอนนี้ รับรองคืนนี้มึงจะไม่ได้นอน” ผู้ชายหยามอะไรก็หยามได้แต่อย่ามาหยามกันเรื่องนี้
“มึงเลิกพูดแล้วก็ทำสักทีสิ มันจะสักแค่ไหนกันเชียว”
ฝากติดตามนิยายเรื่องใหม่ของไรท์กันด้วยนะคะ
กดติดตาม กดหัวใจ คอมเม้นต์เป็นกำลังใจให้ไรท์กันได้นะคะ
ไม่อยากพลาดนิยายตอนใหม่กดเข้าชั้นกันไว้ก่อนได้เลยนะคะ
ฝากกดติดตามไรท์ตัวเล็กๆ กันด้วยนะค
Guest
