อุบัติเหตุครั้งนั้นทำให้รามิลลืมภรรยาสาวจนหมดสิ้น มีเพียงแค่ความทรงจำในอดีตเท่านั้น
เขมิกาจึงยื่นข้อเสนอแก่เขา หากภายในหนึ่งเดือนยังไม่สามารถทำให้เขาจำเธอได้ ฉะนั้นขอเป็นคนเดินออกมาจากชีวิตเขาเองพร้อมใบหย่า
เมื่อไม่อาจฟื้นฟูความทรงจำของเขา เธอจำเป็นต้องจากไปพร้อมลูกน้อยในครรภ์ที่คนเป็นบิดาไม่มีวันได้รับรู้
อุบัติเหตุครั้งนั้นทำให้รามิลลืมภรรยาสาวจนหมดสิ้น มีเพียงแค่ความทรงจำในอดีตเท่านั้น
เขมิกาจึงยื่นข้อเสนอแก่เขา หากภายในหนึ่งเดือนยังไม่สามารถทำให้เขาจำเธอได้ ฉะนั้นขอเป็นคนเดินออกมาจากชีวิตเขาเองพร้อมใบหย่า
เมื่อไม่อาจฟื้นฟูความทรงจำของเขา เธอจำเป็นต้องจากไปพร้อมลูกน้อยในครรภ์ที่คนเป็นบิดาไม่มีวันได้รับรู้
“คุณจะไปไหน” จ้องมองไปยังร่างอรชรกำลังเดินไปอีกทาง ซึ่งไม่ใช่ทางไปห้องนอน
“หยีจะไปนอนเรือนเล็ก” เอ่ยด้วยความน้อยใจ ถ้าเป็นเมื่อก่อนคงไม่มีทางปล่อยเธอไปห่างสายตาแน่
“อืม ตามใจ” หันหลังจะก้าวเดินไปข้างหน้า ทว่าต้องชะงัก
“หยีจะหย่าให้พี่ราม ต่อไปนี้พี่รามจะได้ไม่ต้องรู้สึกอึดอัดอีกต่อไป อยากจะทำอะไรกับคุณขวัญตาก็เชิญตามสบาย ในเมื่อหยีไม่สามารถทำให้พี่รามจำหยีได้ หยีก็ต้องรักษาสัญญา” พูดจบก็รีบวิ่งออกไปทันที ไม่คอยให้ชายหนุ่มเอ่ยสิ่งใด น้ำตาค่อย ๆ หลั่งไหลลงมาตลอดทาง
นิยายเรื่องสั้นมีเพียง 10 ตอนเท่านั้น
Guest
