.....................................................................................
โลกที่สัตว์ย่อมเป็นอาหารแก่มนุษย์และพวกมนุษย์ชอบทำความรุนแรงแกสัตว์ทั้งฆ่าทั้งทำร้ายพวกมัน ณเวลานี้เป็นเวลาเอาคืนของพวกมันสัตว์ที่อ่อนแอปกป้องตนเองจากมนุษย์ได้ยืน2ขาขึ้นมาเพื่อกำจัดพวกมนุษย์ให้หมดโลกไปพวกเขาทำเช่นใดกับสัตว์พวกมันก็ต้องทำเลียนแบบพวกมนุษย์ที่เคยฆ่าทรมานมันเช่นกัน เมื่อมีบุคคล1คนที่เรียนรู้จากหนังสือ1เล่มและเรียนรู้ความต้องการของมนุษย์ผ่านกรงแคบๆนั่นจนเป็นผลสำเร็จมันสมองของมันได้ทำให้พวกสัตว์4เท้าวิวัฒนาการเป็นยืน2ขาได้ทำได้ดั่งใจเหมือนพวกมนุษย์เดิน2ขาจริงๆจึงออกกฎกำจัดมนุษย์บนโลกไม่ให้เหลื่อรอดแม้แต่คนเดียวความฉลาดของพวกมันเริ่มหัดสือสารกันผ้าโปรแกรมหูฟังบลูทูธของบุคคลแปลกหน้าคนนั่นสร้างขึ้นมาให้เลียนแบบการสนทนาของมนุษย์ บนโลกอันกว้างใหญ่ต้องโดนพวกสัตว์เดินเท้า2ขาพูดภาษาศัพท์มนุษย์ได้แก้แค้นเอาคืนพวกมันจับมนุษย์ไปใส่กรงทำเเบบที่พวกเขาทำกับพวกมันบ้างก็นำเนื้อมนุษย์ไปขายหรือตั้งโชว์กลางตลาดแพ็คเป็นเนื้อที่สัตว์เดิน2เท้าบริโภคได้กฎหมายของบุคคลนั่นได้ออกแบบมาได้โหดและเหี้ยมเป็นอย่างมากเมื่อปกครองอาณานิคมได้บุคคลแปลกหน้าอนุญาติเจอมนุษย์ที่ไหนให้จัดการฆ่ามันทิ้งได้ไม่ต้องรีรออะไรความโหดของโลกอมนุษย์(สัตว์นรก) ได้กำเนิดขึ้นแทนจำนวนประชากรของมนุษย์เดินดินสิ่งที่น่ามหัศจรรย์นั่นก็คือพวกสัตว์เลือดเย็น กินเนื้อ และพวกกินพืชได้ร่วมมือกันกำจัดมนุษย์ไม่ไล่ล่าฆ่ากันอีกต่อไป พวกมนุษย์เดินดินได้จมลงก้นลึกของพื้นโลกสร้างอาณานิคมเล็กๆเหมือนมดทำรังเอาไว้ ณเวลานี้พวกอมมนุษย์กำลังจะล้างเผ่าพันธุ์ของมนุษย์ให้หมดโลกไป เหลื่อแต่เศษเสี่ยวของสิ่งมีชีวิตที่โชคดีที่สุดใน100โลกที่พวก "มัน" จะเลี้ยงเอาไว้......
.... ฉันจะตั้งชื่อเด็กคนนี้ไว้ ทิวา ....
"ทางเราไม่อนุญาติให้คุณทินเลี้ยงลูกมนุษย์นะครับ "
.... เสียดายออกเด็กมนุษย์ที่พึ่งคลอดออกมาลืมตาดูโลกครั้งสุดท้ายน่ะมีประโยนช์จะตาย ...
"ถ้าพวกอาณานิคมรู้มีหวังพวกเขาต้องหมายหัวคุณเเน่ๆ"
... แกนึกว่าฉันเป็นใคร ไหนตอบฉันมาสิ? ...
" คุณทินเป็นประธานาธิบดีของประเทศนี้ครับ....... "
... ถูกต้อง งั้นฉันก็จะเลี้ยงเจ้านี้เอาไว้เพื่อถ้าโตขึ้นมาอาจจะเชื่องคุ้นเคยกับพวกเราบ้าง ... หิ้วหนังคอเด็กทารกขึ้นมาช้าๆ
... แกชื่อ ทิวา ต่อจากนี้ไปแกต้องเรียกฉันว่า "พ่อ" ....
.......................................................................................