“ขอร้องล่ะจิณณพัตรอย่าทำแบบนี้เลยนะ ถ้าคุณเกลียดฉันแล้วจะมาทำแบบนี้กับฉันทำไม”
“ไม่รู้สิแค่ความสะใจมั้ง ก็คุณบอกเองไม่ใช่รึไงว่ามันแค่การแสดงฉากนึงเท่านั้น จะเป็นไรล่ะถ้าเราจะแสดงบทรักด้วยกันซักครั้ง อย่ามาทำเป็นกลัวหน่อยเลยฉันไม่ได้โง่เหมือนเดิมอีกแล้ว”
“ถ้าคุณทำเพราะต้องการความสะใจก็หยุดแค่นี้เถอะ ถึงคุณจะได้ตัวฉันแต่มันก็ไม่มีวันลบความแค้นในใจคุณไปได้หรอก และหลังจากนี้ฉันจะเกลียดและเกลียดคุณไปจนวันตาย ”
“ตอนนี้คุณก็เกลียดอยู่แล้วไม่ใช่หรือ มันจะแปลกอะไรถ้าจะเกลียดมากไปกว่านี้ ช่วยแสดงบทเมียที่ดีให้ฉันดูหน่อยสิเพราะฉันอยากรู้ว่าเวลาคุณขย่มอยู่บนตัวนายปัฐพีมันเซ็กซี่เร้าใจขนาดไหน ทำไมมันถึงลืมคุณไม่ได้ซักทีจนถึงขนาดต้องวิ่งโล่มาหาที่ลงถึงนี่ ”
“เลวที่สุด คนอย่างคุณมันไร้หัวใจ”
“ใช่ ฉันมันไร้หัวใจ เพราะว่าฉันมันโง่ที่หลงมอบหัวใจให้กับคนอย่างคุณ สะใจไหมที่เอาหัวใจฉันมาเหยียบเล่นขย้ำเล่นจนแตกละเอียดแบบนี้ มันสะใจคุณรึยังอัญรดา..”
หมดแล้วความอดทนของเธอ มันหมดแล้วจริงๆสำหรับผู้หญิงคนนี้ ในเมื่อเธอมันไร้หัวใจจะทำอะไรมันก็คงไม่เจ็บไม่ปวดอีกแล้วตอนนี้..