"เธอนั่นเอง"ผมจำเธอได้ แต่จำไม่ได้ว่าเธอชื่ออะไร
"ฉัน..อึก~ไม่คิดว่ามีคนอยู่ งั้นฉันไปร้องไห้ที่อื่นก็ได้ "เธอลุกขึ้นยืนพลางทำท่าจะเดินออกไป
"ไม่เป็นไร เธอคงกำลังเสียใจ"
ใบหน้าเธอเศร้าขนาดนี้ ไม่รู้ว่าเรื่องอะไรถึงทำให้คนที่ผมเจอกี่ครั้งก็มีแต่รอยยิ้มร้องไห้ได้ขนาดนี้
"ฮือ~"เธอพยักหน้าหงึกๆ น้ำตาไหลอาบแก้มไม่ขาดสาย เห็นแล้วก็รู้สึกสงสาร
"ถ้าไม่คิดอะไรมาก จะร้องต่อก็ได้นะ ถือซะว่าฉันไม่ได้อยู่ตรงนี้"