ลูกสาวเจ้าพ่อมาเฟีย

เมื่อพฤติกรรมของฉันไม่เป็นที่น่าพอใจของใครหลายๆคนในบ้าน นั้นทำให้พ่อทูลหัวและแม่เลี้ยงรวมหัวกัน พาฉันส่งมาเรียนโรงเรียนประจำ ทั้งชีวิตฉันไม่เคยห่างบ้านไกลขนาดนี้เลยนะ บ้าจริง!! ฉันต้องมาพึ่งพาตัวเองยังไงล่ะ ทั้งชีวิตฉันไม่เคยทำอะไรเองเลยนะ แค่คิดก็ขนลุกแล้ว บรึ๋ยยย

" เก็บของแล้วเสร็จแล้วนะคะ คุณหนู " เสียงพี่เลี้ยงคนโปรดของฉันพูดขึ้น และมันถึงเวลาแล้วที่ฉันต้องไปใช้ชีวิตคนเดียว โดยปราศจากผู้ติดตาม

" เดี๋ยวลงไปค่ะ พี่อิน" ฉันเก็บโทรศัพท์ยัดลงใส่กระเป๋า ได้แต่ถอนหายใจเบาๆ

อีกเพียงไม่กี่ชั่วโมง ฉันก็คงต้องเจอกับชีวิตของฉันจริงๆสินะ หญิงสาวครุ่นคิดในก็หมุนตัวหน้ากระจก เธอถอนหายใจหนึ่งครั้ง และเดินลงไปเพื่อจะเดินทาง ซึ่งเธอเองไม่สามารถคาดเดาได้ว่า สถานที่ใหม่ที่เธอจะไปจะมีสภาพความเป็นอยู่ยังไง .....