หากว่าเธอมีเขาแล้ว

คนในความลับหรือจะสู้ในความจริง เธอดันทุรังรั้งเขาด้วยกายที่แสนอ่อนเยาว์ยวนใจ เพียงต้องการให้เขาอยู่กับเธอในทุกค่ำคืน เพื่อปลอบประโลมความเดียวดายใจอย่างเร่าร้อนบนเตียง กับฐานะความคนในความลับของเขา... 

         ย้อนไปเมื่อ 1 ปีก่อน เหมือนดาว หรือ ดาราภรณ์ เข้ามาสมัครงานในโรงแรมย่านธุรกิจดังคือ The PP Grand Hotel ภายใต้การบริหารงานของ ภีรภาคย์ คุณากร หรือ คุณภีร์          ผู้บริหารหนุ่มไฟแรงในวัย 30 ปี 

         เธอรอสัมภาษณ์งานที่ล็อบบี้จนเย็นย่ำ และเป็นคืนที่ฝนตก แต่ทว่าผู้จัดการก็ไม่เรียกสัมภาษณ์สักที จนในที่สุดก็มีพนักงานบอกว่าผู้จัดการเข้าประชุมยังไม่ออกมา ให้มาสัมภาษณ์พรุ่งนี้แทน 

         เหมือนดาวจำต้องกลับบ้านในสภาพที่ตากฝนเปียกปอน และก็ไม่มีแท็กซี่คนไหนรับเธอ ขณะรออยู่ที่ป้ายรถเมย์หน้าบริษัท ก็มีลูกหมาตัวน้อยที่กำลังหนาวสั่นนั่งร้องอยู่ด้านข้างตัวเธอ  

         เธอฉวยมันขึ้นอุ้มแล้วก็เดินไปที่ร้านสะดวกซื้อ เพื่อซื้อของให้มันกินและหาผ้ามาเช็ดตัวให้มัน การกระทำของเธอนั้นอยู่ในสายตาใครบางคนตลอดเวลา  

         แววตาที่แข็งกร้าวเปลี่ยนเป็นอ่อนโยน เพียงแค่มองภาพหญิงสาวคนหนึ่งอุ้มลูกหมาไปนั่งรอที่ร้านสะดวกซื้อ แล้วก็เอานมและไส้กรอกมาให้ลูกหมาตัวน้อยได้กิน แม้แต่เธอก็ยังไม่ได้กินอะไร  

         เขาเหลือบมองไปที่แฟ้มรับพนักงานใหม่ เมื่อเห็นชื่อและรูปติดกับใบสมัคร รอยยิ้มที่มีเลศนัยบางอย่างก็ผุดขึ้นทันที  

         “พศิน พรุ่งนี้ให้พนักที่สมัครงานชื่อ ดาราภรณ์ เข้ามาทำงานทันที และไปพบผมที่ห้องด้วย”  

         และชีวิตพนักงานต้อนรับในโรงแรมอย่างเหมือนดาวก็เปลี่ยนเป็นเข้างานกะเช้าในโรงแรม และโอทีกะดึกกับเจ้าของโรงแรมอย่างภีรภาคย์ทันที