“เช็ดเบาๆ นะ ถ้าไปโดนน้องชายของผม เดี๋ยวมันจะเจ็บ”
ชายหนุ่มหยอกล้อเมื่อสัมผัสได้ว่ามือบางกำลังสั่นเทา
“นี่คุณ!” เธอเอ็ดเล็กน้อยพร้อมกับหลับตาลงทันทีที่มือเลื่อนไปถึงหน้าขาของคนตัวโต
“หยุดพูดเลยนะ ไม่งั้นฉันจะไม่ช่วยคุณอาบน้ำแล้ว”
“ครับเมียครับ”
การให้อภัย... คือคอนเซปต์สุดท้ายในความคิดของมหาเศรษฐีหนุ่มหล่อ
นักธุรกิจเจ้าของบริษัทดิไวท์กรุ๊ป ‘โดมินิค ดิไวท์’ ลืมคํานั้นไปแล้ว เพราะใครบางคน ‘ช่วงชิง’ มันไป
จากเขา ทิ้งไว้เพียงความโกรธแค้น และใครคนนั้นก็ไม่ใช่คนอื่นคนไกล และ ‘เธอ’ จะต้องจ่ายคืนกลับมา!
การมองเห็นรอยขมวดคิ้วเหนือดวงตาอันดุดันของเจ้านายหนุ่ม
ไม่ได้ทําให้ ‘พราวตะวัน’ หวาดกลัวอย่างที่ควรจะเป็น และเขาจะไม่มีวันได้เห็นอาการผวาแตกตื่นหรือ
ความอ่อนแอจากเธอเป็นอันขาด จนกระทั่งโดมินิคแบล็กเมล์ให้พราวตะวันมาทํางานในฐานะ
‘แม่บ้านส่วนตัว’ เพื่อชดใช้หนี้ที่เธอติดค้าง แต่การที่ต้องอยู่ภายใต้หลังคาเดียวกันในคฤหาสน์มูลค่า
นับพันล้าน ไฟปรารถนาก็เผาไหม้คนทั้งสองอย่างร้อนแรงและนำไปสู่ ‘สิ่งล่อใจต้องห้าม’ และโดมินิค
ก็ตระหนักได้ในทันทีว่ามันถึงเวลาที่พราวตะวันจะต้องถูกเขา ‘ลงทัณฑ์’ เสียที!
“ไหนเธอลองทำให้ฉัน ‘พอใจ’ หน่อยสิ” เขาบอกเธอด้วยสายตาระยิบระยับจนพราวตะวันนิ่งอึ้งไปชั่วครู่
คำว่าพอใจที่ออกมาจากปากคนคนนี้ไม่ต้องเสียเวลาคิดนานนัก เธอก็พอจะรู้ว่าเขาหมายถึงเรื่องอะไร
“ฉันไม่ทำหรอก”
“ฉันทำเองก็ได้...” ชายหนุ่มทอดเสียงยาวก่อนจะใช้สายตาโลมเลียไปทั่วเรือนร่างของหญิงสาว
แล้วจึงกระตุกยิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์
“แต่มันจะรุนแรงและ ‘เร่าร้อน’ จนเธอทนไม่ไหวเลยล่ะ หึ!”