“ยังไม่ตอบพี่เลยนะ กลัวพี่ทำไม”
“พี่ทรีไม่ถามตัวเองล่ะ ทำอะไรให้วาวต้องกลัว”
เสียงหวานสะบัดน้อย ๆ ทรีคลี่ยิ้ม บีบก้นสวยเต็มกำมือ เธอสะดุ้งแต่ไม่ได้เลี่ยงหลบ ยืนสบตาเขาผ่านกระจกบานใหญ่ สายตาที่กำลังคาดคั้นและปรักปรำ
“เรื่องที่วาวกลัว มันอาจไม่ได้เกิดครั้งแรกก็ได้นะ”
“หมายความว่าไง”
วาวใจเต้นระรัว สองมือกำแน่น
ทรีขยับเข้าไปยืนซ้อนข้างหลัง เลื่อนสองมือมาลูบไล้เอวบางด้านหน้า โคนขาทั้งสองก่อนจะวกขึ้นมาข้างต้นขา บีบนวดบั้นเอว ไล่ขึ้นด้านมาที่หน้าท้องแบนเรียบเปลือย เธอสั่นเบา ๆ
เขาก้มหน้าลงมาพูดใกล้ ๆ ใบหูเล็ก ตาก็มองหน้าเธอผ่านกระจก
“คืนที่วาวเปิดไพ่แพ้ตลอด พี่ได้กอดวาวแล้ว ทั้งคืน...”
“ไม่จริง...”
“ไอ้หนุ่มเห็นดีเห็นงามด้วย” เพื่อนรักจัดแจงให้ทุกขั้นตอน
“ไม่จริง...”
ทรีมองหน้าเผือดสีแล้วใจไหว เขาหอมแก้มขาวหนัก ๆ โอบกอดเอวบางไว้
“ตั้งแต่นั้นมา พี่อยากกอดวาวจนจะเป็นบ้าอยู่แล้ว”
“พี่ทรี...”
ทว่า... เสียงที่เอ่ยขึ้นมาอย่างไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ยก็ทำเอาการโรมรันหยุดชะงัก
“แอบมาสนุกกันอยู่นี่เอง”