“เราสองคนจะต้องทะเลาะกันทุกครั้งที่อินจะเริ่มทำความรู้จักคนอื่นจริง ๆ ใช่ไหมเอม เราจะมีปัญหาแบบนี้กันทุกครั้งเหรอ”
“เอมไม่ได้อยากจะทะเลาะกับอิน”
“แล้วตัวเล็กประชดทำไม งอแงทำไม ทุกครั้งเลยเวลาที่อินมีเพื่อนใหม่”
“เอมทำอะไรที่อินเรียกมันว่าประชด”
คนตัวเล็กเอ่ยถาม เอมว่าเอมพยายามอย่างมากแล้วที่จะเข้าใจความรู้สึกของอิน ทั้ง ๆ ที่หัวใจของเอมมันรู้สึกเหมือนโดนเหยียบย่ำ
“ปิดเครื่อง ไม่รับสาย ไม่อ่านแชท หนีกลับมาโดยที่ไม่รออิน”
“ทำไมไม่คิดว่าเอมพยายามที่จะทำตัวไม่ให้เป็นภาระ ถ้าอินจะมีแฟน มีคนรัก เอมก็ต้องปรับตัวไม่ใช่เหรอ” เอมเอ่ย
“แต่นี่อินยังไม่มีแฟนไง ยังไม่ได้เริ่มต้นด้วยซ้ำ ตัวเล็กก็ปลีกตัวออกมาแล้วมันหมายความว่ายังไง”
“แล้วมันต้องนานแค่ไหนอิน”
“นานแค่ไหน และเมื่อไหร่อินถึงจะอนุญาตให้เอมตัดใจ ให้อินมีลูกเต็มบ้านมีหลานเต็มเมืองก่อนเหรอ”
“อินเคยบอกตอนไหน บอกเอมตอนไหนว่าไม่ให้เอมตัดใจ”
เสียงของชายหนุ่มที่นั่งอยู่ปลายเตียงดังขึ้นตามอารมณ์รวมทั้งสรรพนามที่ใช้เรียกอีกฝ่ายก็เปลี่ยนไปด้วย
“อินเคยห้ามเอมเมื่อไหร่”
Guest
