“คุณสัญ...”
“นอนต่อเถอะ” น้ำเสียงทุ้มนุ่มและสัมผัสอ่อนโยนจากมือหนาที่ประคองใบหน้าของเธอ ทำหัวใจที่กำลังอ่อนแอเป็นพิเศษของชามากานต์สั่นไหว ยิ่งรวมกับความเมาก็ทำให้เธอพูดสิ่งที่ตัวเองในเวอร์ชันปกติคงไม่กล้าพูดออกไป
“ชาร์มรักคุณนะคะ”
ไม่ใช่ว่าสัญฌาไม่รู้ความรู้สึกของเธอ แม้ตอนเริ่มต้นจะมีเรื่องเงินมาเกี่ยวข้อง แต่ประสบการณ์พบปะผู้คนมามากมายก็ทำให้เขาแยกคนจริงใจกับคนที่เข้ามาเพราะหวังผลประโยชน์ได้ดี ผู้หญิงคนนี้รักเขาอย่างที่บอกจริงๆ
“ถึงสัญญาจะหมดแล้วแต่ชาร์มขอติดต่อหาคุณบ้างได้ไหมคะ ไม่ต้องให้เงินชาร์มแล้ว ไม่ต้องช่วยเหลืออะไรชาร์มทั้งนั้น ชาร์มแค่ขอให้ยังได้เจอ ได้คุยกับคุณสัญบ้างได้ไหมคะ”
ก่อนที่ความรักใคร่หลงใหลจะนำไปสู่การตัดสินใจผิดพลาด เขาจะต้องปล่อยเธอไป แม้ไม่รู้ว่าอีกนานแค่ไหนถึงจะตัดใจลืมผู้หญิงคนนี้ได้ลงก็ตาม
“คุณเมามากแล้วนะ นอนเถอะ”
Guest
