สปอย
“เออ กูมันสันดานต่ำ ไม่สันดานสูงเหมือนมึงแอบเล่นชู้เมียชาวบ้าน”รุ้งยกยิ้มเจ้าเล่ห์
“มึงไม่รู้อะไรอย่าปากหมา”เอกชี้หน้าด่ารุ้งแววตาขึงขังทั้งที่ใจหวั่นว่าทำไมรุ้งถึงรู้เรื่องนี้ รุ้งหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดคลิปเสียงในโทรศัพท์ดังขึ้นรุ้งหันหน้าจอไปหาเอก
“อ่ะห์ ๆๆ อู้ย หอยปรางฉีก แล้วพี่เอกขา ซี้ด.......... ”วีดีโอที่เอกเยสปรางเมามันภาพชัดแจ๋ว เอกหน้าซีดทำอะไรไม่ถูก
“ในคลิปเสียงโคตรชัด กูส่งให้ผัวอีปรางดูดีกว่า ฮ่า ๆๆๆ”รุ้งลอยหน้าลอยตายิ้มเยาะหันหลังเดินกลับห้องตัวเอง แต่เอกเอื้อมมือหยิบโทรศัพท์จากมือของรุ้ง หญิงสาวไม่ได้ตั้งตัวทำให้เอกหยิบโทรศัพท์ไปได้ เอกเดินจ้ำหนีเข้าห้องจะลบคลิป รุ้งตามมาเอาโทรศัพท์พยายามฉุดกระชากยื้อแย่ง
“เอาคืนไป กูลบคลิปหมดแล้ว ฮ่า ๆๆ”เอกลบคลิปในโทรศัพท์แล้วหัวเราะเสียงดังใส่หน้ารุ้ง
“มึงคิดว่ากูโง่เก็บคลิปไว้แค่ในโทรศัพท์เหรอ มึงแม่งโง่กว่าที่กูคิดอีก ฮ่า ๆๆ” รุ้งหัวเราะสะใจเดินหนีจะออกจากห้อง เอกวิ่งไปดักหน้าประตูบ้านแล้วปิดประตูดัง “ปั้ง” สายตาคมจ้องมองแมวน้อยที่ตกอยู่ในกับดักของพญาเสือ
รุ้งลังเลเริ่มไม่แน่ใจกับสายตาของเอกร่างบางรีบวิ่งหนีเข้าห้องน้ำ เอกวิ่งพุ่งเข้ารวบตัวร่างบางไว้แน่น แล้วเหวี่ยงรุ้งบนที่นอนลูกฟูก ร่างแกร่งย่างกายอย่างเหนือกว่าขึ้นคร่อมรุ้งมือหนาจับแขนเรียวยกตรึงเหนือหัวกดเอาไว้แน่น
“มึงจะทำอะไร! ปล่อยกู!” รุ้งรู้ว่าเอกจะข่มขืน หน้าสวยขึงขังพยายามดิ้นไม่ยอม
“กูจะทำให้มึงไม่ปากหมาเรื่องกูกับปราง และมึงก็จะต้องเคารพกู!”
**คำเตือน**
นิยายเรื่องนี้สร้างจากจินตนาการของผู้เขียนเท่านั้น ไม่มีตัวตนจริง
ตัวละคร บุคคลในภาพและสถานที่ไม่มีส่วนเกี่ยวข้อง
ไม่สนับสนุนให้ทำในเรื่องที่ผิดศีลธรรม แต่งเพื่อความบันเทิงเท่านั้น
มีฉากร่วมรัก 20++ และคำหยาบ เหมาะสำหรับผู้อ่านอายุ 20 ปีขึ้นไป