นายท่านเจ้าขา โปรดรักข้าเถิด (มีอีบุ๊ก)

เรื่อง : นายท่านเจ้าขา โปรดรักข้าเถิด 37 ตอนจบ 

นามปากกา : 皇帝หวงตี้ny 

สำนักพิมพ์ : ครีษมายัน1638 

สงวนสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ ฉบับเพิ่มเติม ปี2558 

ข้าพเจ้าผู้เป็นเจ้าของผลงานไม่อนุญาตให้คัดลอกเนื้อหาหรือรูปภาพ ไม่ว่าด้วยวิธีการใด เพื่อเผยแพร่ ส่งต่อ จำหน่ายก่อให้เกิดรายได้เชิงพาณิชย์หรือไม่ก็ตาม 

คำเตือน 

หากฝ่าฝืนจะถูกดำเนินการตามกฎหมายทุกกรณี 

สายด่วน สายใจร้อน จัดเล่มอีบุ๊กได้ที่ลิงค์นี้เลยค่า https://www.mebmarket.com/web/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NzoiNzQ0MDQwMiI7czo3OiJib29rX2lkIjtzOjY6IjIxNzM1MiI7fQ 

แนะนำตัวละคร 

หรงชิงเหนียน - นางเอก 

มีพรสวรรค์ด้านการแสดงมาแต่กำเนิด สตรีผู้ทรงอิทธิพลในจีนคือเธอ เงินก็มีแล้ว ชื่อเสียงก็มีแล้ว แต่สิ่งที่ปรารถนามาโดยตลอดกลับไม่สำเร็จ แม้จะรวยล้นฟ้า ก็ทำได้แค่ใช้เงินจับจ่ายสะสมวัตถุโบราณ "ทวยเทพเจ้าขา...ช่างให้ข้าเกิดผิดยุคจริงๆ " นึกถึงชีวิตที่แสนจะน่าเบื่อนี้ทีไร หรงชิงเหนียนจำต้องถอนหายใจบ่นคำเดิมออกมาทุกที กว่าหลายพันครั้งที่ทวยเทพได้ยินคำพร่ำบ่นของเธอ กระทั่งปฏิเสธไม่ได้ที่จะจับจองให้เธอเป็นผู้ถูกเลือกเผชิญกับชะตากรรมที่ต่ำตมของหลานฮวา 

เถียจ้านจวิ้น - พระเอก 

องค์ชายรองแห่งราชวงศ์สุย มหาปราชญ์แห่งยุคที่อายุน้อยที่สุด สูงศักดิ์ไร้ใจ ปากแจ๋วเป็นบ้า เย็นชาปานก้อนน้ำแข็ง รูปโฉมงดงามประดุจมหาเทพเก้าชั้นฟ้า ร่างกายกำยำน่าเกรงขาม ทว่าเถียจ้านจวิ้นมักจะทำตัวไม่สมเกียรติ สร้างเรื่องแสร้งเป็นคนตาบอด พิการทั้งกายและใจ เพราะไม่ต้องการพัวพันกับวังวนอันเน่าเฟะที่ผูกพันธนาการร่างตั้งแต่เกิด รอจังหวะช่วงชิงราชสมบัติเยี่ยงมหาปราชญ์ ปกปิดตัวตนเนิ่นนานเพื่อแผนการที่ใหญ่กว่า กระทั่งยอมให้คนทั่วหล้าเล่าขานว่าไอ้โง่ไร้ใจ 

โม่หยางเค่อ - พระรอง 

คุณชายใหญ่สกุลโม่ ผู้มิเก่งกาจการยุทธ แต่เรื่องของบทกวีกลับไม่เป็นรองใคร เขาคือคนที่ชาวประชาต่างยกยอให้เป็นมหาบุรุษแห่งใต้หล้า ดีกับสตรีทุกนาง หว่านเสน่ห์โดยไม่รู้ตัว อบอุ่นเสียยิ่งกว่าเตาผิง วันที่พระอาทิตย์ยามบ่ายคล้อยคลาย ชายผู้เตร็ดเตร่หาแรงบันดาลใจในการสร้างบทกวีให้สุนทรีย์ใจ พบเข้ากับรักแรก ทว่านางเป็นเพียงทาสสาวผู้น่ารังเกียจในสายตาผู้อื่น หยางเค่อไม่สนคำคน ตัดสินใจไถ่ตัว พากลับจวน จุดเริ่มต้นแห่งรักต้องห้ามได้เริ่มขึ้นแล้ว 

แนะนำเรื่อง 

"ชิงเหนียนแซ่นี้มีแต่คนงาม" นี่คือฉายาประจำตัวเธอ.... 

หรงชิงเหนียนดาราดังสุดป๊อปเบอร์หนึ่งในจีน ผู้ชอบประวัติศาสตร์เป็นชีวิตจิตใจ 

เพราะหน้าตาที่หากินได้ดิบดี ตั้งแต่เล็กจนโตจึงยึดอาชีพดาราเป็นหลัก แม่บังคับให้ร่ำเรียนการแสดง คณะที่ต้องการกลายเป็นแค่ฝัน 

กระทั่งอายุ 24 ปี สะสมเงินทองมหาศาลใช้ฟุ่ยเฟือยทั้งชาติก็ไม่หมด บำเรอสุขด้วยของสะสมจำพวกโบราณวัตถุ ทดแทนความต้องการที่ขาดหาย 

งานอดิเรกของเธอคือประมูลของเก่าแก่ มูลค่าไม่สามารถประเมินได้ ทุกครั้งที่เธอปรากฏตัว ดั่งมาเฟียในวงการ 

กระทั่งวันที่เธอนั่งจิบชา อ่านตำราประวัติศาสตร์จีนเล่มเก่าในคอนโด เสียงจากทีวีแว่วมา ว่าวันนี้เป็นดั่งวันมหาวิปโยค เขตนครฉงชิ่งที่เธออยู่จะพบเข้ากับเหตุการณ์สะเทือนขวัญ แจ้งเตือนประชาชนรับมือกับเหตุแผ่นดินไหว 

"หึ... ไร้สาระน่า" ชิงเหนียนยิ้มมุมปาก ควานหารีโมท กดปิดทีวี 

"ขัดจังหวะ... คนจะอ่านหนังสือ" ทว่าพูดยังไม่ทันขาดคำ แผ่นดินไหวสั่นอย่างแรง กล่องบรรจุเงินสดของเธอร่วงจากที่สูง ทับร่างเธอจนแหลก... 

ทว่าก่อนสิ้นใจ... ชิงเหนียนผู้เคราะห์ร้ายอธิษฐานก่อนสิ้นลม 

"ชะตาฉันอาภัพนัก เพิ่งเกิดมาได้ 24 ปีก็ต้องตาย สามีก็ยังไม่มี ชายที่แอบรักก็ยังหาตัวไม่เจอ ความปรารถนายังไม่ถูกสานต่อ หากชาติหน้ามีจริง ทวยเทพเจ้าขาโปรดเห็นใจ ส่งชิงเหนียนไปเกิดใหม่ในราชวงศ์จีนด้วยเถิด" ลมหายใจเฮือกสุดท้ายสิ้นสุดลงพร้อมคำขอที่ยากจะเป็นจริง 

ใครจะคิดว่าพรของสาวน้อยเป็นไปได้ เพราะเธอเป็นผู้ถูกเลือก ทว่าเธอดันมิได้เกิดใหม่ในร่างทารกตามที่ควรจะเป็น ชิงเหนียนดาราดังผู้คลั่งไคล้ประวัติศาสตร์ชาติจีน กลับเกิดใหม่อีกทีในร่างทาสผู้น่าสงสารของโรงพนัน 

หลานฮวา สตรีใบ้ทาสผู้ถูกส่งมาขัดดอก รับใช้นายท่านจนร่างแทบขาด 

คืนที่แสนยุ่งเหยิง เธอถูกรังแก แต่มิอาจปริปาก ชายหนุ่มโฉดชั่วเมาฟิ่นรุมโทรมสตรีผู้แหลกเหลวทั้งกายใจจนสิ้นใจตาย 

จะเผาอยู่แล้วเชียว... หลานฮวาฟื้นจากความตาย กลายเป็นหรงชิงเหนียนสตรีผู้ไม่ยอมให้ผู้ใดรังแก 

ได้อยู่ในโลกย้อนยุคโบราณสมใจ... ทว่าอันตรายมากมายอย่างคาดไม่ถึง ชิงเหนียนต้องเรียนรู้ที่จะมีชีวิตรอด หาที่ซุกหัวนอนซะใหม่ ประจวบเหมาะพบเข้ากับนายท่านผู้ใจดี ซื้อตัวไปรับใช้ในเรือน นั่นเป็นจุดเริ่มต้นแห่งรักต้องห้าม