“เฮ้อ... แม่คิดผิดหรือเปล่า ที่บังคับให้หนูมาแต่งงานกับลูกชายแม่ ทำให้หนูต้องทุกข์ใจแบบนี้”
“อย่าคิดแบบนั่นสิคะคุณแม่ หนูไม่ได้เป็นอะไรเลย มีความสุขด้วยซ้ำ คุณแม่ก็รู้ว่าหนูรักคุณอินทัชมาก แม้ว่าเขาจะไม่รักหนูเลยก็ตาม”
“อยากหย่ามั้ย”นางมองหน้าลูกบุญธรรมที่กลายเป็นลูกเป็นสะใภ้ด้วยแววตาสงสาร
“ไม่ค่ะ ตอนนี้หนูยังทนไหว ถ้าหากวันใดที่หนูหมดรักเขาแล้ว หนูจะบอกคุณแม่เป็นคนแรกเลยค่ะ”
“แม่ต้องขอโทษอีกครั้งนะ ที่ทำให้หนูต้องมาเจอกับคนใจร้ายแบบนี้ แม่กับพ่อคิดผิดไปจริงๆ แค่อยากให้อินทัชได้แต่งงานกับผู้หญิงดีๆ สักคน ที่สามารถช่วยกันหนุนหลังคอยประคับประคองกันได้ แม่ไม่ไว้ใจผู้หญิงแต่ละคนที่ผ่านมาของอินทัชเลย แม่กับพ่อถึงได้บังคับให้หนูแต่งงานกับลูกชายไม่เอาไหนของแม่ แทนที่หนูจะไปมีความสุขกับคนอื่น ต้องมานั่งเสียใจกับการกระทำของลูกชายแม่”
“อย่าคิดมากสิคะคุณแม่ ถือว่าให้หนูได้ตอบแทนพระคุณ ที่คุณพ่อกับคุณแม่ เมตตาเลี้ยงดูมาตั้งแต่เล็กจนโต”
“แม่ไม่ดราม่า เดี๋ยวกินข้าวไม่อร่อย รีบเข้าร้านไม่ใช่เหรอ ไปเถอะจ้ะ”
“ค่ะ หนูไปก่อนนะคะ สวัสดีค่ะ”เธอไหว้ลาท่านแล้วเดินออกไปรถคู่ใจที่จอดรออยู่เพื่อไปยังร้านคาเฟ่ที่เปิดด้วยเงินเก็บของตนเองสมัยตอนทำพาร์มไทม์ในช่วงเรียน
----------------------------------------------------------------
*ขอสงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.2537 ห้ามหยิบยก คัดลอก หรือดัดแปลงส่วนใดส่วนหนึ่งของหนังสือเล่มนี้รวมทั้งถ่ายทอด ถ่ายเอกสาร สแกนในรูปแบบใดหรือวิธีการใดๆทั้งปวงโดยไม่ได้รับอนุญาตจากผู้เขียนเป็นลายลักษณ์อักษร ยกเว้นเพื่อการประชาสัมพันธ์เท่านั้น หรือ อ้างอิง*
Guest
