เมียเก็บยอดเสน่หา

อัครบดินทร์ มหาทรัพย์ไพศาล

เจ้าพ่อบริษัทน้ำเมาผู้ร่ำรวยและหล่อลากดินแม้จะมีมาดนึ่งขรึมแต่กับนกน้อยในกรงทองอย่างยลดาเขาพร้อมจะอ่อนโยนปกป้องทะนุถนอมและหลอมละลายเธอไว้ในอ้อมกอดได้ตลอดเวลา

ยลดา

ชีวิตพนักงานบัญชีสาวอย่างเธอต้องพลิกผันเมื่อมารดาล้มป่วยกะทันหัน จากสาวออฟฟิศจึงต้องหันเหสู่เส้นทางนางแบบหวือหวาเพราะเงินตัวเดียว แต่แล้วชีวิตเธอก็ต้องพลิกอีกรอบเมื่อความเซ็กซี่เกินพิกัดของเธอไปเตะตาเจ้าพ่อบริษัทน้ำเมาอย่างอัครบดินทร์เข้าอย่างจัง ความหล่อเหลาและมีเสน่ห์ดึงดูดเพศตรงข้ามอย่างร้ายกาจของเขาทำให้เธอไม่อาจปฏิเสธเมื่อเขายื่นข้อเสนอให้เธอมาเป็นนกน้อยในกรงทอง

“ฉันไม่อยู่เธอเป็นเด็กดีหรือเปล่า” อัครบดินทร์ถามด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน ยลดาแอบย่นจมูกกับแผงอกกว้างเพราะรู้ว่าเขาแสร้งถามไปอย่างนั้นเพราะส่งคนคอยตามดูแลเธอตลอด

“คุณอัคก็ทราบแล้วนี่คะ ถ้าแยมออกนอกลู่นอกทางคนของคุณอัคก็ต้องรายงานคุณอัคอยู่แล้ว” น้ำเสียงกระเง้ากระงอดทำให้อัครบดินทร์อมยิ้มมุมปากและกอดรัดร่างเปลือยเย้ายวนของยลดาแน่นขึ้น

“ทำเสียงแบบนี้ไม่ชอบที่ฉันส่งคนมาคอยดูแลเหรอ” อัครบดินทร์ถามในขณะที่มือไม้เริ่มซุกซนไปตามเรียวขาของเธอ

“ไม่ใช่ไม่ชอบค่ะ แต่บางทีแยมก็อยากไปไหนมาไหนคนเดียวบ้าง ตอนไปเดินห้างมีคุณชยุตกับคุณอานนนท์คอยเดินตามชอบมีคนมองมาแปลกๆ เหมือนแยมเป็นผู้หญิงของเจ้าพ่อยังไงก็ไม่รู้ บางคนก็ซุบซิบให้ได้ยินกับหูว่าแยมเป็นเด็กเสี่ย” คำตอบของยลดาทำให้อัครบดินทร์หัวเราะเสียงดัง

“แล้วแยมอยากเป็นเด็กเสี่ยไหมล่ะ” อัครบดินทร์ถามอย่างหยอกเย้า

“เสี่ยนี่หมายถึงคนแก่มีอายุหน่อย คุณอัคยอมรับว่าแก่ไหมล่ะคะ ถ้าคุณอัคยอมเป็นเสี่ยแยมยอมเป็นเด็กเสี่ยก็ได้ค่ะ”

“ว่าฉันแก่เหรอ ฮึ” อัครบดินทร์แกล้งทำเสียงขึงขังและพลิกกายขึ้นทาบทับก่อนจะดึงแก้มนุ่มทั้งสองข้างของ ยลดาอย่างหมั่นเขี้ยว

“แยมไม่ได้ว่าสักหน่อย แค่คุณอัคอายุห่างจากแยมหลายปี” ยลดาตอบยิ้มๆ ทำให้อัครบดินทร์หมั่นเขี้ยวหนักกว่าเดิมจึงกระซิบชิดริมใบหูสวยนั้นด้วยน้ำเสียงชวนใจสั่น

“งั้นคนแก่คนนี้จะพิสูจน์ให้เธอเห็นว่าฉันยังแข็งแรงและอึดขนาดไหน” สิ้นคำบอกเล่านั้นผ้านวมผืนหนาก็ถูกดึงออกไปเปิดเผยร่างเปลือยเปล่าแสนงดงามและยั่วยวนของยลดาแก่สายตาราชสีห์ร้ายอย่างอัครบดินทร์