สำลีขายหวยสำรวยจะขายอะไร

เมื่อสำรวยสาวสวยสุดเพอร์เฟคตกงานแบบกะทันหัน 

เธอถึงกับต้องท้อใจกับตัวเลขในบัญชีที่เหลือ 

"178.80บาท" 

ด้วยยอดเงินเท่านี้กับยุคข้าวยากหมากแพงเธอจะใช้ชีวิตยังไงให้ถึงพรุ่งนี้  

ไม่รู้ว่าจะไปหางานที่ไหนให้ได้เร็วที่สุด 

เพราะคอนโดก็ต้องผ่อน หนี้ก็ยังต้องจ่ายอีกหลายงวดถึงจะหมด  

สำอางเพื่อนรักที่ตกงานพร้อมกันอาสาเลี้ยงข้าวเธอที่ตลาดแถวๆออฟฟิศเก่า 

ซึ่งมีสำลีชายหนุ่มลุคเสี่ยเป็นเจ้าของตลาด สำลีผู้หลงรักสำรวยตั้งแต่ประถม4 

จึงยื่นข้อเสนอจ้างเธอไปดินเนอร์ครั้งละสองหมี่น 

"เอาวะ เพื่อเงิน อย่างน้อยก็ไม่ต้องขายคอนโด  

ไว้หางานได้ก็ไม่ต้องไปไหนกับไอ้เสี่ยสำลีนี่อีก"  

แต่เหมือนฟ้ากลั่นแกล้ง หางานให้ตายก็หาไม่ได้ 

"นี่เราผิดตรงไหน ทั้งเก่งทั้งสวย เรียกเงินเดือนก็ไม่สูง มันต้องมีอะไรผิดพลาดแน่ๆ" 

หรือจะต้องมาเป็นแม่ค้าขายของถึงจะรวย 

"มึงว่ากูจะขายอะไรดีวะสำลี? 

"สำรวยสนใจมาขายของกับพี่สำลีมั๊ยครับ" 

"ให้กูไปขายอะไรวะ?" 

หญิงสาวผู้ไม่เคยพูดดีกับสำลี เพราะไม่อยากให้มันเก็บไปคิดเข้าข้างตัวเอง 

แต่เหมือนสำลีจะยิ่งคลั่งรักสำรวยมากขึ้นไปเรื่อยๆ 

สำลียิ้มกะลิ้มกะเหลี่ยก่อนจะถามเธอเป็นนัย 

"ก็พี่สำลีขายหวย......แล้วน้องสำรวยอยากจะขายอะไรให้พี่ดีจ๊ะ" 

"มึงจะเกินไปแล้วไอ้สำลี นี่มึงเห็นพรหมจารีกูเป็นของซื้อของขายหรือไง" 

"ไอ้สำลี นี่มึงล่อซื้อกูเหรอ" 

"ล้านนึงครับน้องสำรวยของพี่" 

"........................." 

. 

.