กิ่งกาฝาก

หลายคนคิดว่ากล้วยไม้ที่เกาะอยู่ตามต้นไม้คือกาฝากชนิดหนึ่ง ทว่าความจริงนั้น กล้วยไม้ 'มิใช่กาฝาก' เป็นเพียงแต่อาศัยเกาะและอาศัยร่มเงาจากกิ่งและใบของต้นไม้เท่านั้น มิได้แย่งอาหารใด ๆ จากต้นไม้ที่อาศัยนั้นเลย

ดังเช่นเธอ 'กิ่งรัก เภาการชัย' แม้นามสกุลที่ต่อท้ายยังต้องใช้ของครอบครัวคนอื่น แม้หน้าผากจะไม่ได้ติดคำว่าลูกกาฝาก แต่การแสดงออกของประมุขของตระกูลนั่นเล่า มันชัดเจนยิ่งกว่าเดินมาพูดกรอกหูว่าเธอเป็นไหน ๆ ชะตากรรมของเด็กกำพร้าคนหนึ่งที่เมื่อสิ้นบุญของพ่อแม่บุญธรรม หญิงสาวก็ไม่ต่างจากเศษหินเศษทรายของตระกูล 'เภาการชัย' เท่านั้น

..

"ถ้าเธอไม่สำออยทำเป็นป่วยจะเป็นจะตายอยู่ที่โรงพยาบาล จนพ่อแม่ต้องไปหาเธอ ต้องขับรถไปตกสะพานตายก็เพราะเธอ! ถ้าไม่มีเธอมาตั้งแต่แรกพ่อแม่ฉันก็ยังอยู่กับฉันและตอนนี้ฉันสูญเสียคนสำคัญที่สุดไปแล้ว เธอจะชดใช้ให้ฉันยังไง ชดใช้ยังไงกิ่งรัก!? "

"กิ่งขอโทษ"

น้ำเสียงสั่นเครือนั้นไม่ได้ทำให้คนบนร่างลดโทสะลงเลยสักนิด จากลูบไล้ไปมาตามกรอบใบหน้าสวย ก็เปลี่ยนมาเป็นบีบคางของกิ่งรัก จนร่างบางนิ่วหน้าด้วยความเจ็บ

"ฉันถาม..ว่าเธอจะชดใช้ให้ฉันยังไง!!"

เสียงตะคอกนั้นทำให้หญิงสาวต้องส่งเสียงออกไปแม้ว่าจะถูกบีบคางจนเจ็บไปหมด

"กิ่งยอมหมดเลยพี่กร พี่กรอยากให้กิ่งทำอะไรกิ่งก็ยอมทั้งนั้น"

"ดี ! เธอรับปากแล้วนะ ต่อไปนี้เธอต้องเป็นนางบำเรอให้ฉัน จนกว่าฉันจะเบื่อ ชดใช้ให้ฉันด้วยร่างกายที่เติบโตมาเพราะพ่อแม่ฉันเลี้ยงดูอุ้มชูเด็กข้างถนนอย่างถนนอย่างเธอไงกิ่งรัก"

..

"คุณแม่ขา คุณลุงเขาให้ช็อกโกแลตหนูอิงด้วยค่ะ"

ร่างป้อม ๆ วิ่งเข้ามาในห้องนั่งเล่นก่อนจะชูขนมที่อยู่ในมืออย่างร่าเริง ทำให้กิ่งรักที่กำลังเก็บของเล่นของลูกสาวใส่ตระกร้าเงยหน้าขึ้นก่อนจะยิ้มหวานให้กับลูกสุดที่รักของเธอ

"คุณลุงวินมาแล้วเหรอคะ หนูอิงบอกคุณลุงให้ไปรอที่สวนเลยค่ะ เดี๋ยวแม่จะยกของว่างไปให้นะคะ"

"ไม่ใช่ลุงวินค่ะคุณแม่ คุณลุงบอกหนูอิงว่าคุณลุงเป็นพ่อของหนูอิงด้วยค่ะ"

เด็กน้อยพูดขึ้นอย่างไร้เดียงสา ทว่าผู้เป็นแม่กลับมีสีหน้าตกใจยิ่ง กิ่งรักรีบคว้าตัวของลูกมากอดไว้แน่น ใบหน้างามซีดเผือดเมื่อคิดว่าคน ๆ นั้นกลับมาแล้ว และจะกลับมาเอาตัวลูกสาวคนเดียวของเธอไป นางฟ้าของเธอ สิ่งมีค่าเดียวของกิ่งรัก และหญิงสาวจะไม่มีวันยอมยกหนูอิงให้กับใครทั้งนั้น ดวงตากลมโตจับจ้องไปที่ร่างสูงใหญ่ที่เดินเข้ามาภายในบ้าน ใบหน้าหล่อเหลานั้นยังคงเดิมและแววตาเย็นชาที่มองเธอมันก็ยัง...เหมือนเดิม

"พี่กร!"

"ทำไมตอนนั้น ตอนที่ฉันจะไปผ่าตัดดวงตา ทำไมเธอไม่บอกฉันว่าเธอท้อง..กิ่งรัก"

🌿🌿🌿🌿☀☀☀☀🌿🌿🌿🌿

👉นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายแนวดราม่า ความสัมพันธ์ Toxic ของตัวละคร มีการใช้ภาษาไม่เหมาะสมคำหยาบและเพศโปรดใช้วิจารณญานในการอ่าน ชื่อบุคคล สถานที่ ไม่มีอยู่จริง เป็นการจินตนาการขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น

👉นิยายเรื่องนี้เป็นลิขสิทธิ์ของผู้แต่งเพียงผู้เดียว สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติ พ.ศ.2537 ห้ามคัดลอกหรือดัดแปลงเนื้อหาและนำไปเผยแพร่ไม่ว่ากรณีใด ๆ ทั้งสิ้น