✨คำโปรย
....จากวันที่ผลักไส 💔
“ฝ้ายเลิกยุ่งกับเต้ได้แล้ว ต่างคนต่างอยู่เถอะนะ เต้ไม่ได้รักฝ้าย เต้รักน้องพราว”
.
“แต่ฝ้ายรักเต้”
.
“ฝ้ายหยุดเพ้อเจ้อได้แล้ว ถ้ายังอยากเป็นเพื่อนกันอีก ต่อจากนี้ไปเต้ขอให้ฝ้ายเลิกยุ่งกับเต้”
————————————————
“ฝ้ายอยากนอนกับเต้! …ฝ้ายกำลังเดือดร้อน ขอให้ฝ้ายนอนกับเต้เพื่อแลกกับเงินห้าแสนได้ไหม”
“รู้ตัวไหมว่าพูดอะไรออกมา”
“...”
“อยากมากใช่ไหม ได้!” ตฤนพรูลมหายใจด้วยความอัดอั้น “และไอ้ยาในแก้วนี้ก็ไม่ต้องใช้ ผมจะจัดให้คุณสมกับความต้องการเอง เพื่อแลกกับเงินห้าแสน ...แลกกับอิสรภาพ และอย่ามายุ่งกับผมอีก!”
.
“ผมมีเวลาไม่มาก ...แต่คุณต้องสัญญาว่าถ้าคุณได้เงินห้าแสนไป คุณจะไม่มายุ่งกับผมอีก เราจะไม่ยุ่งเกี่ยวกันอีกตลอดไป เพราะผมเกลียดผู้หญิงแบบคุณ!”
.
“อย่ามาเล่นตัวหน่อยเลย มันไม่ได้ทำให้คุณมีราคามากขึ้นหรอกนะ เงินห้าแสนยังมากเกินไปด้วยซ้ำ แต่ผมจะถือว่าเป็นการลงทุนเพื่อแลกกับอิสรภาพ จะได้หมดกรรมต่อกันเสียที!”
.
“ถ้าจะขายตัวก็บริการให้มันดีๆ คุณเสนอตัวให้ผมเองนะ”
.
“อยากมากเลยเหรอ ครั้งที่เท่าไหร่แล้วล่ะ”
.
“เต้ ฝ้ายขอถามเป็นครั้งสุดท้าย ...ไม่มีวันที่เต้จะรักฝ้ายได้เลยใช่ไหม”
.
“ใช่! ไม่มีวันที่ผมจะรักคุณ จะไม่มีวันนั้น และหวังว่าคุณจะทำตามสัญญา อย่ามายุ่งกับผมอีก”
——————————————————
....สู่วันที่อ้อนวอน❤️
“คุณหมอมีอะไรจะคุยกับดิฉันเหรอคะ”
.
“คือ เต้ขอ...” น้ำเสียงที่เปล่งออกมาเบาหวิว และแฝงไปด้วยความประหม่า ราวกับว่าเจ้าของเสียงไม่กล้าที่จะเอื้อนเอ่ยอะไรออกมา
.
“ดิฉันไม่ลืมที่จะรักษาสัญญาค่ะ และหวังว่าคุณหมอจะรักษาสัญญาที่เคยพูดไว้เช่นกันนะคะ” ณิสรินทร์ก้มศีรษะเล็กน้อย ก่อนจะหันหลังและเดินจากไป ทิ้งให้ตฤนยืนอยู่กับความเงียบสงัด ความเหงาแล่นเข้ามาจับขั้วหัวใจ
‘ฝ้ายสัญญาว่าจะไม่มายุ่งเกี่ยวกับเต้อีก ...ลาก่อน’
.
“เรามาเริ่มต้นกันใหม่ได้ไหม ให้อภัยเต้ได้ไหม ลืมทุกคำสัญญา แล้วกลับมารักเต้อีกสักครั้งนะ ให้อภัยเต้นะ …ได้โปรด” ตฤนวิงวอนแผ่วเบา น้ำสีใสเอ่อล้นขอบตาคมเข้ม น้ำตาแห่งความเสียใจไหลรินผ่านแก้มสากด้วยความรู้สึกผิด
——————————————————
📢 สวัสดีค่าาา~ หลังจากเขียนเรื่อง “แผนร้าย ซ่อนแผนรัก” จบไป พล็อตเรื่องของตฤน คุณหมออายุรกรรมสุดหล่อเพื่อนพระเอกก็แอบเข้ามาโลดแล่นอยู่ในจินตนาการ เมื่อเขียนเรื่องแผนร้ายซ่อนแผนรัก จบปุ๊บ ก็เริ่มเขียนเรื่อง “อ้อนวอนขอรัก” ทันที แต่เนื่องด้วยหลังจากโควิด ก็กลับมาทำงานเต็มตัว จึงทำให้ไม่ค่อยมีเวลา กว่าจะจบเรื่องนี้ได้เลยใช้เวลายาวนานมากกกกก แต่ไรท์ก็พยายามหาเวลาในการเขียนทุกครั้ง และรู้สึกสนุก ใจฟูทุกครั้งที่ได้ถ่ายทอดเรื่องราวชีวิตสุดแสนจะคลั่งรักของเพื่อนสนิท ตฤน-ณิสรินทร์ เรื่องราวจะเป็นอย่างไร รบกวนฝากติดตามและฝากนิยายเรื่อง “อ้อนวอนขอรัก” ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจด้วยนะคะ ถ้าชอบถ้าถูกใจฝากกดหัวใจให้ด้วยนะคะ ❤️ น้อมรับคำติ ชม คิดเห็นอย่างไรคอมเม้นท์มาคุยกันได้นะคะ
ปล. ตอนนี้เขียนจบแล้วค่าาา เหลือขั้นตอนพิสูจน์อักษรและเขียนตอนพิเศษเพิ่มนิดหน่อย ฝากติดตาม กดใจ กดเฟบด้วยนะค้าา
-ชี้แจง -
หมายเหตุ : นิยายเรื่องนี้แนวโรแมนติก ละมุนละไม ไม่เน้นดราม่านะคะ
*นิยายเรื่องนี้เขียนเพื่อความบันเทิง เรื่องราวทั้งหมดเกิดจากจินตนาการของผู้เขียนเพียงเท่านั้น
**ไม่อนุญาตให้ดัดแปลง คัดลอกเนื้อหาในเรื่องทุกกรณี © ขอสงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธ์ 2537
Guest
