“เธอ” ผิดหวังในความรักจนได้มาพบกับ “เขา” โดยบังเอิญ
“หนึ่งบุรุษ” คิดจะช่วยเธอเพราะคิดว่าเธอจะทำร้ายตัวเอง
“ธริมา” คิดว่าเขาจะข่มเหงเธอจึงทำร้ายร่างกายเขา จนเขาหมดความอดทนและข่มเหงเธอจริงๆ
เธอได้ของแถมกลับมาถึงสาม
เขาพบของแถมโดยบังเอิญ เป็นเหตุให้เขาและเธอต้องยื้อแย่งของแถมกัน
“คุณกลับไปได้แล้ว” หนึ่งบุรุษมองหน้าหญิงสาวนิ่ง ก่อนจะหันหลังเดินออกจากห้องไป
“คุณพ่อ!” เด็กทั้งสามร้องออกมาพร้อมกันหนึ่งบุรุษไม่หันกลับมา บุษบาสะอื้นออกมาเสียงดังลั่น
“คุณพ่อขาอย่าทิ้งหนู”
ธริมากลืนก้อนสะอื้นลงอกเธอมองดูลูกๆ ทั้งสามที่นั่งมองบิดาที่เดินออกไป เสียงร้องของของบุษบายังคงดังลั่น ขวัญมณีรีบเข้ามาดูก็รู้สึกสงสารหลานยิ่งนัก เธอเดินเข้ามากอดเด็กน้อยไว้
“ฮือๆ แม่ขวัญ คุณพ่อทิ้งหนูไปแล้ว” ขวัญมณีมองดูธริมาที่น้ำตาไหลก็ยิ่งรู้สึกสงสาร เด็กชายทั้งสองนั่งก้มหน้านิ่งท่าทางเศร้าสร้อย
นิยายเรื่องนี้แต่งตามจินตนาการของผู้เขียน ไม่มีเจตนาที่จะพาดพิงใคร
แต่งเพื่อให้ผู้อ่านได้รับความสนุกสนาน คลายเครียดเท่านั้น
ห้ามลอกเลียน ดัดแปลงหรือนำไปเผยแพร่โดยไม่ได้รับอนุญาตเด็ดขาด
ขอบคุณที่ติดตามนะคะ🙏💗