นิรันดร์จันทรกร {วายพีเรียด}

นิรันดร์จันทรกร 

“ 

ด้วยแรกรักตรึงลึกในดวงจิต ยามจุมพิตตรึงลึกในดวงใจ 

ครั้นจากลาดั่งฉีกหฤทัย ทั้งดวงใจไม่ขออยู่เป็นผู้คน 

” 

. 

. 

“ 

โสมส่องแสงสาดลง ณ ตรงนี้ ทั้งชีวีพี่ขอเจ้าอย่าไปไหน 

สองมือพี่ขอโอบกอดดวงหทัย จักกอดไว้ให้นานจนหมดลม 

” 

ผู้ใดกันจะรู้ถึงกาลภายหน้า...หนึ่งดวงใจที่รักครั้นแรกพบ แลหนึ่งดวงใจที่ยังไม่รับรู้ถึงความรู้สึกแท้จริงของตน ชะตาได้พันผูกให้ทั้งสองให้ได้พานพบ หลงรัก เจ็บปวด แลเคียงคู่ หากแต่ทั้งสองจะรักษากันและกันได้หรือไม่ สองดวงใจคงต้องเป็นไปตามชะตาลิขิต

- สิน / หมื่นหิรัญ - 

ยามได้พานพบคราแรก มิได้ทำให้ข้าไหวหวั่นแม้เพียงเล็กน้อย ไฉนข้าและเจ้า...พรหมถึงลิขิตให้พบกันหลายคราถึงเพียงนี้ อยู่รอบตัวข้า อยู่ใกล้กายข้า ข้านึกเกลียดความบังเอิญเหล่านี้เสียจริง เจ้ามันม้าดีดกะโหลก ไร้ยางอาย ทำไมข้าจักไม่รู้ว่าภายในของเจ้าหาได้มีความน่าชื่นชมไม่ สมควรแล้วที่ทุกถ้อยคำจากข้าถึงเจ้า จะมีแต่สิ่งไม่น่าฟัง

- แข / ดวงแข - 

สบตาเพียงคราเดียว อาจตรึงใจของใครบางผู้ไปชั่วกาล...คำเหล่านี้ข้าเคยหาเชื่อไม่ จนได้มาพบกับท่านผู้นั้น ผู้ที่ข้าไม่อาจปันใจ หรือหันมองชายใดได้อีก เขาผู้ทำให้ข้ารู้จักรักครั้งแรก จุมพิตแรก แลกอดแรก ผู้เป็นคนแรกของดวงใจ และข้าหมายมั่นอยากให้เขาเป็นคนสุดท้าย หากแต่เขาผู้นั้นจักคิดเหมือนกันกับข้าหรือไม่...ยากเหลือเกินที่จะหยั่งถึง

*** กลับมาแล้ววววว หลังจากหายไปหลายปี รอบนี้กลับมาอยากลองเขียนพีเรียดกับเค้าดูบ้างงง ยังไงฝากทุกคนติดตามด้วยนะคะ *** 

จะพยายามมาให้บ่อยยย ถ้านานก็คือทางเรามัวแต่แต่งคำอยู่ค่ะะ 

ตั้งใจไม่ลงรูปเพื่อให้ทุกคนจินตนาการได้อย่างเต็มที่เลยยน้าาาา 

หวังว่าทุกคนจะมอบความรักให้กับนิยายเรื่องใหม่ของถั่วหวาน 

และ...ยังไม่ลืมกันใช่ไหมคะะะ ฮืออออ 

ปล. มีทั้งสนุกและมาม่านะคะะะ ปนกันปายยยย ไม่เทหนักไปทางใดทางหนึ่งงง