คุณหนูแฟรี่ผู้ถูกบังคับให้ต้องไปอยู่กับผู้ชายหน้าตาดีเป็นที่หมายปองของสาวๆในมหาวิทยาลัย ใครคิดว่าดีก็ช่างแต่สำหรับแฟรี่ผู้มีอิสระในการใช้ชีวิตแล้ว ไม่ต่างกับถูกใส่ปลอกคอ
แต่มีหรอที่เธอจะยอมทน การผลักภาระไปที่พี่สาวจึงเริ่มต้นขึ้น ไหนๆเขาก็ชอบกันอยู่แล้ว แฟรี่จะเป็นแม่สื่อให้เอง
กฎของการอยู่ร่วมกันคือห้ามยุ่งเรื่องส่วนตัว
สุดท้ายแล้วชีวิตก็ไม่ได้สวยหรูขนาดนั้น ความเจ็บปวดแสนสาหัสได้เกิดขึ้นโดยไม่ทันตั้งตัว ในที่สุดผู้ที่ถูกเลือกให้เจ็บปวดก็คือฉันสินะ
“ทำไมต้องทำดีกับฉันด้วย เราไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกันอีกแล้ว กลับไปในที่ของคุณเถอะ”
“ถ้าจะยกเลิกก็ควรให้ผู้ใหญ่มาคุยกับเฮียไม่ใช่ตัดสินใจเองแบบนี้นะแฟรี่”
“พอที คุณก็มีคนของคุณอยู่แล้ว เรื่องของเรามันจบแล้ว จะไม่มีใครมาวุ่นวายเรืีองของเราอีกคุณสบายใจได้ถือว่าคืนอิสระแก่กัน”
“คิดว่าถ้าเฮียไม่เต็มใจ ยังจะมีใครบังคับเฮียได้หรอแฟรี่”
ใช่ แฟรี่ในตอนนี้ไม่มีสิทธิ์จะบังคับใครอีกแล้ว
“รอมานานขนาดนี้ยังคิดว่าจะปล่อยให้หายไปหรอ”