“ผมไม่ได้สั่งแบบนี้! กล้าดียังไงมาเปลี่ยนแบบของผม แล้วเพชรนั่งเจียรไนออกมาแล้ว จะรับผิดชอบยังไง..”คำนั้นเล่นเอาคนฟังมึนไปหมด
“คะ..ฉันเปลี่ยนแบบตามที่เลขาของคุณสั่งนะ”มือหนาตบโต๊ะทำงานชี้หน้าเธอ แม้จะรู้ว่าเขานั้นโมโหร้าย แต่ไม่เคยมีครั้งไหนที่เห็นเขาโมโหขนาดนี้มาก่อน
“สั่งหรอ ผมเป็นคนสั่งแบบให้คุณทำ! ใครมาสั่งให้แก้แบบคุณก็ต้องบอกผมสิ”เสียงตวาดดัง
“ฉันโทรหาคุณแล้วนะ คุณปิดเครื่อง..”สายตามองเครื่องประดับนั่นอย่างรังเกรียจ
“ไม่มีหัวคิดหรือไงว่ายังไงมันก็ไม่ปกติ หา..ไม่มีหัวคิดหรือไง ทั้งคุณทั้งเอมมิตรต้องชดใช้อย่างสาสมที่ทำของมีค่าสำหรับผมเสียหาย”ร่างใหญ่ใบหน้าแกร่งตวาดเธอลั่น
“ค่ะคุณอีริค ฉันจะยอมชดใช้ทุกอย่าง”
“มีลูกให้ผม นั่นแหละคือสิ่งที่เธอต้องชดใช้”พริบตาเดียวเขาก็มองเธออย่างเจ้าเล่ห์ หญิงสาวยกมือขึ้นมาปิดกายท่อนบนที่ถูกมองอย่างไม่นึกเกรงใจ
“ว่าไงนะ นี่บ้าหรอ”
“ไม่บ้า! เพราะคุณทำให้เพชรนั่นเสียหาย..แบบก็ไม่ใช่แบบที่ผมต้องการ ต่อให้เธอหาวิธีแก้ยังไง มันก็ไม่มีวันสวยเหมือนเดิม..คุณต้องรับผิดชอบ”เสี้ยวนาทีเขาก็ย่างสุมเขามากระชากร่างบาง
Guest
