คำโปรย :
'พิมเเก้ว' คือลูกสาวตระกูลออกญาชื่อดังจากกรุงศรีอโยธยา
ที่ข้ามภพข้ามชาติมาตอนที่ขนมพระพายติดคอ ทะลุมายัง พ.ศ. 2564 ในประเทศไทยยุคเสรี
นางถูกจับได้ข้างกองขยะเนื่องจากสวยสะดุดตาเเถมยังใส่ชุดไทยเเปลกพิกล
เเละถูกส่งมาในคฤหาสถ์หลังใหญ่ที่ดูน่าเกรงขาม ตรงหน้าโซฟาหนังจระเข้
ชายที่สวมชุดสูท ใส่เเว่นสายตา ท่าทางเข้มขรึมดุดัน มีรอยบากที่หางคิ้วไปจนถึงใต้ตาจ้องมองเธอ
ด้วยเเววตาที่ทำเอาเเม่พิมกลัวจนตัวเเข็งทื่อ
"เธอชื่ออะไร"
"เราชื่อพิมเเก้ว เป็นลูกสาวคนเดียวของออกญาศรีภิบาล ว่าเเต่ท่านจับเรามาทำไมกันหรือ"
"วิลลี่ กูบอกให้ไปหาผู้หญิงมาร่วมเตียง ไม่ใช่คนบ้า ไปหามาใหม่ซะ"
"เรามิใช่คนบ้าหนาออเจ้าาาา!"
__________________
คำเตือนก่อนอ่าน :
นิยายเรื่องนี้ไม่ได้อ้างอิงมาจากเรื่องใด ตัวละครในเรื่องเป็นเพียงตัวละครสมมุติ
ไม่มีความเกี่ยวข้องกับประวัติศาสตร์ไทยใดๆ ทั้งนั้น ตัวละครไม่ใช่คนที่มีอยู่จริง สถานที่ก็เช่นกัน
เป็นเพียงเรื่องที่เเต่งขึ้นจากจินตนาการ
เเค่อรรถรสเพื่อความบันเทิงเท่านั้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
* อัพวันเว้นวัน *
Guest
