ปฏิบัติการเอาชีวิตรอดในวันสิ้นโลก

เมื่อจู่ๆ วันหนึ่งผู้คนเกิดล้มป่วยขึ้นมาอย่างกระทันหันโดยไม่ทราบสาเหตุ 

ไวรัสชนิดใหม่ที่เกิดขึ้นโดยไม่ทันตั้งตัว สร้างความเปลี่ยนแปลงให้เกิดขึ้นบนโลกใบนี้ 

ผู้แข็งแกร่งจะอยู่รอด และผู้อ่อนแอจะกลายเป็นผู้ต่ำต้อย 

เอวารินเด็กหนุ่มที่กำลังใช้ชีวิตธรรมดาๆ ในเมืองหลวงอย่างสบายใจ 

ต้องมาหนีตายไปกับคิมหันต์เพื่อนเพียงคนเดียวที่เขามี 

เขาจะต้องฝ่าอุปสรรคต่างๆ เพื่อกลับบ้านที่อยู่ห่างไปหลายเมือง 

. 

. 

มันก็คงจะง่ายกว่านี้ ถ้าไม่เกิดเรื่องขึ้นมากมายระหว่างทาง 

เมื่อพวกเขาแวะพักที่ฐานโรงเรียนที่เต็มไปด้วยเด็กวัยรุ่น 

"อาจารย์ครับ มีของหล่นครับ" เอวารินเหลือบมองเด็กคนหนึ่งที่กำมือยื่นออกมาข้างหน้าเอวาริน ก่อนที่มือนั้นจะเปลี่ยนเป็นรูปมินิฮาร์ต "หัวใจของผมเองคร้าบ กริ๊วว" 

สีหน้าของเอวารินมืดครึ้มลง ดวงตาฉายไปด้วยความว่างเปล่า ก่อนจะตอบออกมาอย่างไร้เยื่อใย 

"เก็บไว้ต่อชีวิตของตัวเองเถอะ" 

. 

. 

. 

เมื่อคิมหันต์เกิดรู้สึกเบื่อกับการเดินทางด้วยรถ 

"คุณคิมหันต์ขับเฮลิคอปเตอร์เป็นด้วยเหรอครับ?" 

คิมหันต์ยิ้มส่งมาให้เป็นการตอบ ในมือข้างหนึ่งกำลังถือคู่มือการสอนขับเฮลิคอปเตอร์สำหรับมือใหม่เอาไว้แน่น ทำเอาคนถามต้องย่นคอกลับ ถอยไปนั่งกับที่ด้วยความสงบแล้วจับเข็มขัดนิรภัยเอาไว้ให้แน่น ในใจนั้นน้ำตาได้ไหลออกมาเป็นสิบๆ ลิตร